Sunday 29 May 2011 Show No. 944

NIEUW
Journey – Edge Of The Moment
              – Tantra
Van “Eclipse” (Frontiers, 2011)
Na 3 jaar is er weer een nieuwe Journey…. En wat voor een plaat! “Eclipse” is het tweede album met Arnel Pineda en kan zich meten met de klassiekers uit de jaren tachtig. Vanaf de opener “City Of Hope” wordt de toon gezet. Steveige AOR met krachtige power chords, en snerende solo’s, maar met de zang als lijdend voorwerp. Nadat Journey zijn statement heeft gemaakt is er ruimte voor de ballads. Hier doet Arnels stem Steve Perry vrijwel vergeten…. Hier is vooral is zijn power te horen, luister maar naar “Tantra”. Maar de voornaamste kracht van het album is dat de melodieën blijven hangen na één luisterbeurt. “Eclipse” zal zeker ter boeke gaan als een van de beste Journey-platen. Hoewel de muziek stevig verbonden is met de jaren '80 heeft het album toch een hedendaags geluid. Het is zeker verstandig om de band te gaan zien tijdens een van hun concerten in Duitsland, bijvoorbeeld op de 25ste juni op de Loreley.

NIEUW
Hidden Orchestra: Antiphon
Van "Night Walks" (Tru Thoughts, 2010)
Het Schotse Hidden Orchestra wordt wel eens vergeleken met The Cinematic Orchestra. Beide bands vermengen ambiente, symfonische, trippy en jazzy klanken tot een intrigerend geheel. Op het debuut “Night Walks” blijken de Schotten echter ook folk-elementen toe te voegen, zoals het nummer “Antiphon” onderstreept. Zowel qua melodie als qua akoestische instrumenten zijn deze elementen een mooie toevoeging. Website: http://www.hiddenorchestra.com/

HERUITGAVE
Rush – Limelight
van “Moving Pictures” (Mercury, 1981/ 30th Anniversary Edition: 2011)
De plaat waar Rush de sprong naar de grote jongens heeft gemaakt is nu opnieuw uitgebracht als 30th anniversary edition. Naast een nieuwe remaster van de stereo versie is de plaat ook in surround te beluisteren. Voor de HIFI freak is er een versie met Blue-Ray waar de DTS - HD master audiomix op staat zodat volledig gebruik kan worden gemaakt van het geluidspectrum. En we moeten bekennen: de plaat klinkt echt fantastisch en verzuipt zeker niet in het gebruik van de effecten of andere trucjes. De klank is natúúrlijk. We hebben nog betrekkelijk weinig gedraaid van deze plaat dus dat halen we nu in met “Limelight”. Rush speelde afgelopen vrijdag in Rotterdam waar deze plaat tevens integraal werd gespeeld.

NIEUW/COMBINATIE
StanX: Hello Kid
Clarke, Stanley: Schooldays
Van "Heritage" (Great Winds/Musea, 2010) en "Schooldays" (Epic, 1976)
StanX is een nieuwe Franse fusion-band die sterk op het basspel van Eric Siger leunt. Het is dan ook niet vreemd om in het openingsnummer “Hello Kid” van het tweede album “Heritage” een niet gecredite quote te horen van één van de meesters van de bas in de jazzrock-fusion, Stanley Clarke, en wel van het titelnummer van zijn vierde album “Schooldays”. Het overige materiaal van Stanx heeft naast de invloed van Clarke ook die van bijvoorbeeld Mark King (Level 42) en Marcus Miller. Aardige funky fusion, ook te beluisteren op http://www.stan-x.com/

Terje Rypdal - Dead Man's Tale
Afkomstig van "Bleak House" (Polydor Norway, 1968)
De Noorse gitarist is onlosmakelijk verbonden met het Duitse label ECM. De ijzige klanken die hij uit zijn gitaar haalt en de vaak wat koele maar sferische muziek die soms net zo veel raakvlakken heeft met jazz als met rock zijn z'n handelsmerk. Maar, iedere artiest moet ergens beginnen en Rypdal doet dat in 1968 op zijn album “Bleak House”. En de eerste track is gelijk in een setting die nog al behoorlijk onverwacht is: een orgeltrio (gitaar, orgel, drums) waar in Rypdal zich niet alleen als gitarist en zanger manifesteert maar ook nog eens een fluitsolo uit zijn mouw schud die past in de latere traditie van Ian Anderson en Thijs van Leer.

NIEUWS
Jethro Tull: Aqualung
Van "The Pine Ian's Jig" (Genschman Records, 1993)
Steve Wilson liet onlangs het volgende bericht verspreiden: Het is nu officieel, Wilson heeft  een compleet nieuwe mix van het Jethro Tull-album “Aqualung” gemaakt, die zo dicht mogelijk bij het origineel uit 1971 blijft. Aan de uitgave, die begin september gepland staat, zijn tevens een aantal nooit eerder uitgebrachte nummers en een 5.1 mix aan toegevoegd. Ter gelegenheid hiervan een live-opname van het titelnummer van “Aqualung”, gespeeld in 1980.

LIVE-TIP
DeWolff – Evil And The Midnight Sun
Van het dit jaar verschenen album “Orchards/Lupine” (Remusic Records, 2011)
DeWolff, dat zijn toch die jongemannen uit Limburg met dat Hammondorgel, die van die muziek spelen uit de jaren ’70? Het trio is vrij snel een grote naam geworden en vele optredens, waaronder op grote festivals, zorgden ervoor dat vele fans al snel naar deze formatie kwamen kijken. Opvallende toevoeging aan het instrumentarium Hammondorgel/gitaar/drums is de Mellotron, die meteen in de eerste maten van het album onheilspellend mag schitteren. Dewolff aankomend donderdag op Dauwpop in Hellendoorn en 15 juli in Hengelo, Metropool.

LIVE-TIP
The Gathering – cd4 Probably Build In The Fifties
Van “How To Measure A Planet” (Century Media, 1999)
The Gathering speelt komende zondag in Enschede, Atak. Dit nummer is afkomstig van “How To Measue A Planet”, de dubbelaar waarop de band voor ging expirimenteren met een ander, meer psychedelisch geluid. Ondanks dat de band al 5 jaar een nieuwe zangeres, Silje Wergeland, heeft, zal de band toch altijd verbonden blijven met voormalig zangeres Anneke van Giersbergen, die momenteel redelijk succesvol is met haar Agua De Annique. Voor wie zondag niet kan: de band staat op 6 augustus op het Geuzenpop festival in Enschede.

LIVE-TIP
John Wetton  - Crime Of Passion
Van “Battle Lines” (Empire Records, 1994)
Wetton zit al zo’n 40 jaar in het vak. Op 1 juli zal hij bij Frontiers Records, zijn 6e solo-album, getiteld “Raised In Captivity”, uitbrengen. Op dit album veel gastoptredens van bekende collega-muzikanten: o.a. Steve Hackett, Robert Fripp, Steve Morse en Anneke Van Giersbergen. Wetton maakt ook deel uit van Asia en die groep staat 11 juni in Het Paard van Troje in Den Haag.

Magic Pie - Headlines
Afkomstig van "The Suffering Joy" (Progress Records, 2011)
Nogmaals aandacht voor het nieuwe album “The Suffering Joy” van deze Noorse progformatie. “The Suffering Joy” is de krachtigste plaat van de band tot nu toe, waarop de potente mix van classic rock (soms bijna metal) en prog met hints naar Spock's Beard en ook latere Kansas tot volle wasdom is gekomen.

VAN EIGEN BODEM
Wings Of Steel – Surrounded
Van het debuutalbum “Homesick” (SI Music, 1992) van de groep uit Nijmegen en omstreken.
Deze debuut-CD is zoals een debuut hoort te zijn, namelijk vol gedreven wilskracht. Niet voor niets was de band indertijd een graag geziene gast op de vaderlandse podia en bij de lokale radio. De band stond o.a. in het voorprogramma van Saga en IQ. "Homesick" is dan ook meer dan een vereeuwiging van tien van hun nummers. De CD doet dienst als ijkpunt van de Nederlandse symfoscene op dat moment. We praten dan over groepen als Egdon Heath, For Absent Friends en PTS. De band was overigens beduidend minder heavy dan de naam doet vermoeden. Drie jaar na "Homesick" verscheen de opvolger "Face The Truth" en helaas moest Wings Of Steel na enkele maanden al de waarheid onder ogen zien. Het label (SI Music) ging failliet en de band kwam in de kou te staan. Sindsdien heb we nooit meer iets van de band of de mannen vernomen.

NOW FOR SOMETHING COMPLETLY DIFFERENT…..
Shirley Bassey – After The Rain
Van “The Performance” (Universal, 2009)
Afgelopen week was er een documentaire over Shirley “I’ve got the range” Bassey op de BBC en we hebben met bewondering gekeken naar wat deze dame heeft neergezet! Vooral haar come-back plaat is erg indrukwekkend. Na een jaren lange sabbatical is voor haar door verschillende prominente muzikanten speciaal nieuwe muziek geschreven. O.a. K.T. Tunstall, Manic Street Preachers, Rufus Wainwright, Gary Barlow (een numer gabesserd op the 6th) maar ook Richard Hawley schreven een nummer. Zelf heeft ze geen noot geschreven, maar met haar muzikale intuïtie drukt ze toch een zeer groot stempel op de muziek. Het nummer van Hawley is erg indrukwekkend en eigenlijk een folk song. In de documentaire is  bijvoorbeeld te zien dat ze voor het eerst zachte nummers inzingt. Da is voor haar ook een verademing: een totaal andere wijze van zingen. Ze is hier zelf dan ook, op zeventigjarige leeftijd, behoorlijk onder de indruk van. Kippenvel!

WERELD VOL MUZIEK
Ciccada – Ciccada
Van het album “A Child In The Mirror” (Fading Records / Altrock, 2010)
Het in 2005 opgerichte Griekse kwartet Ciccada debuteert met “A Child In The Mirror”. Om haar verfijnde arrangementen te kunnen uitvoeren zijn enkele landgenoten aan de line-up toegevoegd, plus diverse leden van het Italiaanse Yugen. De groep brengt een stilistische integratie van elementen uit folk, jazz en klassieke muziek. Vroege King Crimson,  de meer jazzy vormen van Canterbury-style, Gentle Giant, alsmede een jongere band als Änglagård – je hoort het allemaal terug, naast zowel Middeleeuwse als vroeg 20ste eeuwse klassieke muziek.

Satellite – Afraid Of What We Say
Van het meest recente Satellite-album “Nostalgia” (Metal Mind, 2009)
Van het in 2009 verschenen album “Nostalgia” (Metal Mind Productions, 2009)
De muziek van Satellite is gebaseerd op de oorspronkelijke, pure symfonische rock, met behoorlijke ruimte voor gitaarsolo's en langgerekte keyboardpartijen.


Sunday 22 May 2011 Show No. 943

AKTUEEL
Eagles - The Greeks Don't Want No Freaks
Van “The Long Run” (Asylum, 1979)
De hele week ging het al over Griekenland: wel of niet steunen, sponseren, helpen met geld, etc, etc. Dus de tekst  "The Greeks don't want no freaks" zal zeker voor veel Grieken gelden,  maar andere Europeanen vinden: "The Greeks are freaks" of andersom "the freaks don't want no Greeks".

NIEUW
Neal Morse - Time Changer
                   - Jayda
Van "Testimony Two" (Inside Out, 2011)
Dit is het vervolg op het album dat hij maakte vlak na zijn vertrek uit Spock's Beard. Was "Testimony" een persoonlijke vertelling waarom hij indertijd die onverwachte stap moest zetten en zijn leven in dienst van God moest stellen, nu blikt hij nog eens terug op de afgelopen tijd. "Testimony" ontstond midden in die woelige periode, nu kan hij het geheel meer duiden. "Time Changer" gaat over zijn tijd in Spock's Beard en de Eric Burdon Band. De stijl is op-en-top-Spock's Beard, met zelfs een muzikaal citaat uit "The Water" én met Gentle Giant-koortjes als in "Thoughts". En wie kun je daar beter voor vragen dan je oude Spock's Beard-maten? Violist Eric Brenton voegt een Kansas-achtig trekje toe. Het nummer loopt naadloos over in de ballad "Jayda", Neals dochterje dat met een hartafwijking geboren werd. Neal gelooft dat God haar genezen heeft: de aanleiding tot z'n beslissing zijn leven in dienst van Hem te stellen. Op de hele plaat wordt trouwens de ritmesectie gevormd door Randy George (bas) en Mike Portnoy (drums).  George's spel is lekker prominent gemixt: rinkelend in "Time Changer" en zoemend fretloos in "Jayda". CD2 staat los van het concept en bevat de epic "Seeds Of Gold" met gastgitarist Steve Morse. Een andere keer misschien....

NIEUW / JAZZROCK
Human Element - Speak With Your Eye
                           - Onno
Van "Human Element" (Abstract Logix, 2011)
De geest van Joe Zawinul en dan met name zijn Syndicate leeft voort in de muziek van de gelegenheidsformatie Human Element. Dit is niet zo vreemd met Scott Kinsey op toetsen, die al vaak zijn liefde voor Zawinuls muziek omzette in zijn eigen werk. Hij wordt bijgestaan door bassist Matthew Garrison, percussionist /zanger Arto Tuncboyaciyan en drummer Gary Novak. Het titelloze debuut van deze musici die met giganten als Allan Holdsworth, Gary Husband en Scott Henderson hebben gewerkt bevat toetsengedomineerde jazzrock met veel wereldmuziekinvloeden en heerlijk groovy baswerk. Dat laatste zit vooral in Speak With Your Eye, terwijl Onno een mooi opgebouwde ballade is. Mocht je nog niet genoeg aan deze nummers hebben voor je oordeel, hier is een 9 minuten durende sampler: http://soundcloud.com/abstractlogix/humanelement

NIEUW
Mindpark - Destroyer
Van "We Will Adapt" (Cavalier Recordings, 2011)
Alweer een ambitieus klinkende jonge Nederlandse band. "Mindpark maakt verfijnde, eigenwijze, gelaagde gitaarpop. Zelfs gegoochel met diverse maatsoorten neemt de toegankelijkheid en wow-factor niet weg, mede dankzij de breekbare stem van zanger/multi-instrumentalist/producer Ralph Timmermans. Naast het schrijven van goede songs zoekt Mindpark compromisloos de uitersten op. Van de desolate, post-apocalyptische verdoemenis in bijv. “Destroyer” tot de neurotische, sinistere manie in “Must Be Chemical” en “Dead People”. Het inventieve, jazzy drumspel is daarbij een belangrijke factor die zorgt dat alles tot een geheel maakt. Mindpark zoekt muzikaal avontuur en raakt de gevoelige snaar met zeldzame klasse." (Fileunder) Fileunder hoort vooral Radiohead en dEUS als invloeden. We willen daar toch zeker ook Porcupine Tree (rond 1997) aan toevoegen.

NIEUW
The Tangent – The Minds Eye
van “Going Off On Two” (Eigen beheer, 2011)
Met “Going Off On Two”, de tweede Tangent-DVD, presenteert Andy Tillison een geheel nieuwe line-up, en dit keer een totaal Britse. Naast Tillison is saxofonist/fluitist Theo Travis de enige veteraan. De nieuwe aanwas bestaat uit bassist Jonathan Barret, drummer Tony Latham en gitarist Luke Machin. Er is voor gekozen om in een gecontroleerde setting de DVD op te nemen. Dus in een studio met een handje vol toeschouwers. Hierdoor heb je wel het gevoel bovenop de band te zitten, in een sfeer die doet denken aan The Old Grey Whistle Test TV-shows. Het is mooi gefilmd, hoewel het er soms ook een beetje oefenruimte-achtig uitziet  Muzikaal staat het als een huis en de nieuwe line-up doet niet onder voor eerdere. Luke Machin is een begenadigd gitarist, wiens stijl af en toe doet denken aan die van Andy Latimer. Op 24 mei is de band te bewonderen in Zoetermeer.

 

NIEUW
Gingerpig - March Of The Gingerpig
Van "The Ways Of The Gingerpig" (Suburban, 2011)
En nóg een Nederlandse groep. Ditmaal de nieuwe band van Boudewijn Bakker, de krullenbos getooide gitarist van Gorefest. Bij Gingerpig zingt hij ook - en nog heel aardig ook: vaak klinkt hij een beetje Chris Cornell-achtig. Met Gingerpig maakt hij geen deathmetal, maar een heel 'vintage' klinkende mengeling van seventiesprog en seventieshardrock, afgemaakt met mespuntjes stonerrock. Denk Beardfish, denk Black Mountain, denk Motorpsycho. En denk ook 35007/Loose. Met dielaatste groep deelt Gingerpig de producer: Pieter Kloos, ofwel Piedah. Hij zorgt voor een tegelijk droog en warm én 'in your face' 'vintage'-geluid. Gekozen is overigens een instrumental, die klinkt als een mengeling van Spock's Beard en Motorpsycho.

 

IT’S A BEAUTIFUL PURPLE
It’s A Beautiful Day / Deep Purple – Bombay Calling / Child in Time
Van resp. “It’s A Beautiful Day” (Columbia, 1969) en “In Rock” (Harvest, 1970)
Een van 's werelds meest legendarische nummers blijkt een … bijna-cover! Jawel, “Child In Time” van Deep Purple is losjes geïnspireerd op een nummer van de east coast hippieband It’s A Beautiful Day, rond Linda en David LaFlame. Het betreft het nummer “Bombay Calling” dat op de eerste plaat staat. De gelijkenis van het thema is overduidelijk en Deep Purple heeft ook zeer tongue in cheek een van zijn live-DVD’s “Bombay Calling” genoemd. Dit is wat Ian Gillan over dit nummer zei in een interview: “there used to be this song “Bombay Calling” by a band called It's A Beautiful Day. It was fresh and original, when Jon was one day playing it on his keyboard. it sounded good, and we thought we'd play around with it, change it a bit and do something new keeping that as a base. But then, I had never heard the original. So we created this song using the cold war as the theme.” Aangezien It’s A Beautiful day een hippieband was, werd het Deep Purple niet moeilijk gemaakt en “leenden” gewoon een thema uit Deep Purple’s “Wring That Neck” terug als basis voor een It's A Beatiful Day-nummer. Deep Purple speelt overigens op 2 December met orkest in het Arnhemse GelreDome, Jon Lord is op 25 november te bewonderen in Uden, de Nieuwe Pul met zijn Blues Project.

OPENER/VAN EIGEN BODEM
B Band, The: Judgement Day
Van "Immortal Emotion" (Ecovata, 1996)
Onlangs kondigden we ten onrechte Dilemma aan als een christelijke band. Waarschijnlijk kwam dat door de aanwezigheid van drummer Collin Leijenaar en de gastmuzikant Robin Z op toetsen die in de tijd dat Imbroccata uitkwam in The B Band speelden, die haar muziek uitbracht op Ecovata, een label gespecialiseerd in gospel en aanverwante muziek. Voor zover we hebben kunnen nagaan is Immortal Emotion het enige album van de band. Het bevat lekker gespeelde, energieke rock met een progressief tintje. De anti-oorlogssong “Judgement Day” bestaat overigens uit drie delen: “The Threshold”, “When Will It Stop?” en “History Repeating”. De plaat wordt op diverse plaatsen op internet nog wel te koop aangeboden.

LIVE-TIP
Anathema - Lost Control
Van “Alternative 4” (Peaceville, 1998)
De band die ooit begon als death/doom en gothicband (denk Paradise Lost en My Dying Bride), maakte zo’n 15 jaar geleden een draai naar post-progressive rock. Deze zomer brengt de formatie rond de drie broers Vincent (zang, gitaar), Daniel (gitaar) en Jamie (bas) Cavanagh een bezoek aan Atak. Een must-see voor liefhebbers van sfeervolle, spannende, avontuurlijke, fantasierijke en hypnotiserende muziek. Anathema is dus op 8 juli in Atak te Enschede. We draaien een nummer van het vierde album van de groep, uit de tijd dat de stilistische draai pas gemaakt was.

LIVETIP
UKZ: Houston
Van "Radiation" (Globe Media Arts, 2009)
Deze week kondigde De Boerderij aan dat Eddie Jobson op 19 augustus in De Boerderij zal optreden. De vooral van Zappa, UK, Roxy Music, Jethro Tull en Curved Air bekende toetsenman en violist is, nadat hij jarenlang vooral met filmmuziek bezig was, de laatste tijd weer actief met bands als UKZ, The U-Z Project en UK-Reunion. In De Boerderij zal hij optreden met Marco Minnemann, Alex Machacek en Marc Bonilla. De eerste twee waren ook te horen op de EP die UKZ twee jaar geleden uitbracht, waarvan we nu de ballade Houston hebben geselecteerd.

LIVE-TIP
Uriah Heep - Kiss of Freedom
Van "Into The Wild" (Frontiers, 2011)
De Britse hardrockers of eigenlijk het licht-progressieve hardrockgeluid van Uriah Heep gaan inmiddels al langer dan veertig jaar mee, maar weten nog altijd hoe je een overweldigende rockshow neerzet. Klassiekers als “Easy Livin'”, “Gypsy Queen” en “Lady In Black” hebben nooit de tijdsgeest hoeven vrezen. “Into The Wild” is het nieuwste, onlangs verschenen album en ligt in het verlengde van de de voorgangers "Sonic Origami" (1998) en "Wake The Sleeper" (2008). Deep Purple is door de combinatie van machtig rollende Hammondorgelsounds en scherpe, maar melodieuze gitaarsoli nooit ver weg. Op 29 mei, aanstaande zondag dus, in Hedon te Zwolle.

Galleon – Wallflower
Van "In The Wake Of The Moon" (Aerodynamic Records, 2010)
De Zweedse groep levert al jaren volle, warme übersymfonische rock. Ook dit op het laatste randje van 2010 verschenen album staat er vol mee. Je wordt meegenomen op een tapijt van gelaagde 'vintage' synthesizer-akkoorden en -soli, meestal over een ritmepatroon in fijne oneven maatsoort. Natuurlijk is Genesis al snel een referentie, daar kunnen we moeilijk onderuit.. Een fijne plaat is het, ondanks de misschien wat vlakke zang, wel weer geworden.

MONUMENT
Alarcen, Jean-Pierre - Tableau No. 1 : Part 3
Afkomstig van "Tableau No. 1" (1979, Scoppuzzle, reissue: Musea)
Na eerder in de jaren '70 deel te hebben uitgemaakt van de band Sandrose, brengt gitarist/toetsenist Jean-Pierre Alarcen in 1979 zijn tweede solo-album uit, “Tableau No. 1” Het geheel is een uiterst geslaagde mengeling van jazzrock en symfonische klanken gevat in een grote symfonische structuur zoals we die in die tijd ook horen bij de Britse band The Enid, hoewel het behoorlijk onwaarschijnlijk is dat Alarcen van deze band had gehoord in die tijd. Zweverige Solina-strings domineren het totaalgeluid waarbij Alarcens gitaar voor de solo-stem zorgt in de muziek. Muziek om helemaal in op te gaan.


Sunday 15 May 2011 Show No. 942

LIVE-TIP
Foreigner - Double Vision (remix)
Van het album “Can't Slow Down” (Atlantic, 2009)
Deze versie van “Double Vision” is afkomstig van de speciale 3-schijfs-editie van eerste Foreigner-album in 14 jaar tijd. Schijf één is het nieuwe album, opgenomen met de huidige Foreigner-zanger Kelly Hansen, wiens stem vooral in de hogere register zowaar Lou Gramm-achtig klinkt. Het blijkt een lekker wegluisterend AOR-album. CD2 bevat remixen van originele Foreigner-hits (dus met Lou Gramm). Foreigner maakt deel uit van de Rock the Nation tour door Europa.

NIEUW
Grails CD4 Deep Politics 5:37
Van "Deep Politics" (Temporary Residence, 2011)
"Dit is geen postrock maar een wonderlijk, louter instrumentaal mengsel. Grails boeit van begin tot eind en verwijst hier vooral naar Italiaanse filmscores uit de jaren '70 (Bruno Nicolai), gevat in een prachtige, heldere productie." (Wim Boluijt, Heaven) "Opvallend is dat Grails nu soms ronduit catchy en toegankelijk klinkt. Er wordt ook veel inspiratie gehaald uit de muziek van Pink Floyd (periode tussen "Meddle" en "Animals"), zoals in “I Led Three Lives” waarvan de hoofdriff zonder problemen op Animals had kunnen staan en het eindstuk haast weggelopen lijkt uit “Echoes”. Zelfs invloeden die velen als kitsch zouden afdoen worden zonder gène gebruikt, zo in 't korte sfeervolle “Daughters Of Bilitis” waarin we flirts met zwoele seventies-pornogroove horen opduiken. Ook opvallend is hoe lieflijke en dreigende sferen erg vaak aan elkaar gekoppeld worden zonder dat het ooit gaat wringen of echt weird wordt." (Goddeau)

NIEUW
Helmerson, Anders: Yodas Dance - CD3 - 9:38
Van "Triple Ripple" (Musea, 2010)
Triple Ripple is pas de derde plaat van de van oorsprong uit Zweden afkomstige toetsenman Anders Helmerson. Zijn debuut “End Of Illusion” verscheen begin jaren 80, maar was opgenomen in een tijd dat nog veel met de zogenaamde antieke toetsen werd gewerkt. Op “Triple Ripple” horen we echter slechts moderne synthesizers over een jazzrockbasis, gevormd door één van de meest besproken drummers van de laatste tijd, Marco Minnemann, en veelgevraagd bassist Bryan Beller. Anders dan een vergelijkbaar iemand als Derek Sherinian imiteert Helmerson geen gitaren
met zijn toetseninstrumenten, zodat de sound meer te vergelijken is met een instrumentale UK of het solowerk van Jordan Rudess. Info: http://www.endofillusion.com/

IM - JOHN WALKER (1943-2011)
Walker Brothers CD3-20 No Regrets 5:40
Van het album "No Regrets" (CBS, 1975)
Zaterdag 7 mei stierf John Walker (1943-2011), medeoprichter en gitarist van de Amerikaanse groep The Walker Brothers, aan leverkanker.  De Californische 'Walkers' werden in 1965 immens succesvol in Groot-Brittannië met hun gedragen, orkestrale ballads met karakteristieke zangharmoniën. "Make It Easy On Yourself" (1965) en "The Sun Ain't Gonna Shine Anymore" (1966) werden nummer één in Engeland; laatstgenoemde lied haalde ook in Nederland de toptien. De drie bandleden waren geen broers en heetten geen Walker. Scott Engel en Gary Leeds namen in 1964 de achternaam aan die zanger en gitarist John Maus voor zichzelf had verzonnen: als John Walker, met valse geboortedatum, kon hij overal optreden, al was hij nog geen 21. John was aanvankelijk frontman en muzikale spil, maar al snel werd Scott leadzanger, ook van de twee grootste hits. Het leidde tot spanningen en in 1968 volgde de breuk. Een kortstondige reünie leverde de hit op die in Nederland hun grootste is: "No Regrets" (in 1976), net als de andere hits overigens geen Walker-composities, al staan op de albums ook liedjes van Scott en John. (bron: De Volkskrant)  "No Regrets" is een heerlijk melancholiek en gedragen stukje orkpop, met een stevige gitaarsolo aan het eind. Die solo is echter niet van de hand van John, maar van Ritchie Hitchcock. John speelt allen akoestische gitaar op het album.

IM - 15 jaar - KEVIN GILBERT
NRG CD1-10 Mephisto's Tarantella (version 1) 7:18
Van "No Reasons Given" (1984)
Sheryl Crow CD14 Sad Sad World 4:05
Van "Sheryl Crow" (A&M, 1996)
Kevin Gilbert / Toy Matinee CD8 Blank Page 2:24
Van “Bolts” (estate of Kevin Gilbert, 2009)
Aanstaande dinsdag, 17 mei, is het 15 jaar geleden dat Kevin Gilbert op 29-jarige leeftijd stierf. Helaas is hij bij leven nooit zo bekend geworden als hij had verdiend. Misschien was hij zanger van Genesis geworden, we weten het niet. Zou de Collins-loze Genesis dan succesvoller zijn geweest? Misschien zou het mislukken ervan hem nog gefrusteerder hebben gemaakt dan hij al was. Bijvoorbeeld om het feit dat zijn ex-vriendin Sheryl Crow in de spotlights kwam middels de met een stel muzikale vrienden ondernomen "Tuesday Night Music Club"-sessies. En hij en z'n vrienden nauwelijks. Althans, dat mag blijken uit o.a. het bijtende "Leaving Miss Broadway". Crow antwoordde hem vrij snel na zijn dood in "Sad Sad World" van haar tweede album, uit het jaar van Gilberts heengaan. Ze heeft spijt van bepaalde dingen ja, en ze vindt de wereld een stuk slechter af zonder Kevin, maar ze zegt ook dat Kevin liegt over wat zij haar zou hebben aangedaan. Een eerbetoon en een verdediging tegelijk, dit nummer. Dat Kevin al op 18-jarige leeftijd übergetalenteerd was blijkt wel uit "Mephisto's Tarantella" van z'n eerste band NRG. Een dans met de duivel. Dat moet wel slecht aflopen. Zelf nam hij op 't eind van z'n leven grote risico's met zijn leven. Hij pleegde dan wel geen zelfmoord, het spelletje wat hij speelde was dodelijk: Kevins eigen dans met de duivel.... Al wat er rest is een "Blank Page". Misschien wel een van de kortste songs die hij ooit maakte, maar ook een van de meest indringende.

JAZZROCK
Colosseum II – The Awakening cd2-2 11.43
Bonus track van “Strange New Flesh” (Bronze / Sanctuary, 1976/2005)
Debuutplaat van het derde kindje van Jon Hiseman, oprichter en leider van de originele Colosseum en Tempest. Na het uiteenvallen van Tempest richte Hiseman in 1975 met Gary Moore (toen ex-Thin Lizzy) de band Ghosts op. Al snel werden toetsenist Don Airey (ex-Cozy Powell) en bassist Neal Murray (ex-Gilgamesh) toegevoegd en als laatste zanger Mike Starrs – voorwaar een onwaarschijnlijke combinatie. Toch werkte men, onder de harde hand van Hiseman, goed samen. Er werd een jaar vruchtbaar geschaafd aan materiaal. Geïnspireerd door de Amerikaanse jazzrockschool van Mahavishnu Orchestra en Weather Report ontstonden er lange suites aangevuld met Mike’s bluesy zang. Vooral Gary kon zijn spel ontwikkelen onder de Colosseum II-vleugels. Een platendeal kwam er pas nadat de naam was veranderd in Colosseum II. Het debuut “Strange New Flesh” is een goede afspiegeling geworden van het kunnen van de band hoewel men wel een echte live act was. De expanded editie voegt veel extra’s toe waaronder een aantal demo’s van onuitgebrachte nummers en een BBC live concert, bijna allemaal juweeltjes. Helaas bleef het succes uit, maar onder licht gewijzigde samenstelling (zonder zanger Mike Starrs) maakte men nog twee albums. Daarna kwamen diverse ex-leden elkaar tegen in hardere bands als Gary Moore Band, Whitesnake, Rainbow, Black Sabbath en Ozzy Osbourne.

LIVE-TIP
Manfred Mann's Earth Band - Pleasure And Pain
Van “Soft Vengeance” (Grapevine, 1996)
Fraai gearrangeerde melodieuze songs met symfo-inslag. Met de zang van zowel Chris Thompson als Noel McCalla. Ook M.M.E.B. speelt op het Rock The Nations Festival, op 24 juni in Sankt Goarshausen.

HERUITGAVE
801     - East Of Asteroid - CD2 3 - 4:46
            - Diamond Head - CD1 9 - 6:18
Van "801 Live" (EG, 1976 / Expression Records, 2009)
De laatste jaren is Phil Manzanera druk bezig zijn werk met 801 opnieuw uit te brengen. Begin dit jaar verscheen een nieuwe remaster van het debuut “Diamond Head”, waarop hij zich liet begeleiden door onder andere Robert Wyatt, John Wetton, Eno, Eddie Jobson, Paul Thompson en Andy Mackay. Het live-album 801 Live werd in 2009 al heruitgebracht in een zogenaamde Collectors Edition, waarbij een extra schijf is toegevoegd met de opnames van repetities voor dat optreden. Live speelde niet Roxy collega Thompson op drums maar de toen nog maar 19 jaar jonge Simon Phillips, die zich op “East Of Asteroid” bijvoorbeeld heerlijk kon uitleven. Info: http://expressionrecords.com/blog/

Wishing Tree, The  - Seventh Sign
Van "Ostara" (Intact, 2009)
“Ostara” is het tweede album van Wishing Tree. Twaalf-en-een-half jaar na "Carnival Of Souls" bestaat Wishing Tree nog steeds uit Marillion-gitarist Steve Rothery, zangeres Hannah Stobart en voormalig Enchant-drummer Paul Craddick. Het album klinkt meteen vertrouwd en bevat weer een welluidende kruising van melodieuze folkrock en compacte symfo.

OBSCUUUUUUUUUUR
Hawk – Dark Side Of The Moon cd4 2.56
van “Africa She Too Can Cry” (Charisma/Fresh, 1972)
Hawk is in Zuid Afrika een legende aangezien het een van de eerste bands was die nog ten tijde van de apartheid met een gemengde bezetting speelde. Wat soms gevaarlijke situaties opleverde. Het doel was om Europese rock met Afrikaanse muziek te integreren, en ondertussen stiekem een boodschap over te brengen, getuige de lange suite “African Day Suite”. Met behulp van een gladde manager werd de band al snel populair en kreeg het aanbod om naar Londen te verkassen en voor Charisma een plaat te maken. De bandleden werden als helden ontvangen en  in de Marquee gaf men drie uitverkochte optredens op rij. Ook speelde de band op het Reading Festival en andere grote evenementen. Een trip naar het vaste land was ook een groot succes en in België had men zowaar een hit. Hawk werd zelfs gevraagd om voor België uit te komen op het Eurovisie Songfestival waar een negende plaats werd behaald. Commercieel succes bleef verder 0echter uit, waardoor de groep zo goed als op water en brood moest leven, aangezien de bandmanager eigenaar was van alle apparatuur en op een dag zelfs Scotland Yard inschakelde om de instrumenten en PA in beslag te laten nemen. Gedesillusioneerd keerden de ledenhuiswaards. Gelukkig is “Africa She Too Can Cry” nu op CD verschenen en kunnen we genieten van het unieke geluid van de band.

IN HET NIEUWS
Porcupine Tree – The Moon Touches Your Shoulder cd1-3 5.40
Van “The Sky Moves Sideways” (Delerium, 1995)
Is dit album uit 1995 toch stiekem de mooiste Porcupine Tree? Op 14 oktober viert de aan Porcupine Tree en No-Man gelieerde distributeur Burning Shed overigens zijn 10-jarig bestaan met een concert in Leaminton Spa (vlakbij Birmingham), waar No-Man ook zal spelen en een speciale set zal doen.

VAN DUITSE BODEM:
Hoelderlin - Circus - cd 3 - 10:09
Afkomstig van "Clowns & Clouds" (1976, Intercord / Spiegelei)
Met het derde album “Clowns & Clouds” brak deze band uit het Duitse Wuppertal eindelijk door in Duitsland. Net als bij collega-band Grobschnitt had daar niet alleen de muziek een aandeel in maar ook de sfeervolle optredens. Zwakke schakel bij Hoelderlin was altijd de zang, maar het stoort eerlijk gezegd ook niet echt, omdat de band op het vocale vlak duidelijk kiest voor een verhalende, danwel cabareteske benadering.

VAN DUITSE BODEM
Sylvan - Fearless - cd 5 - 9:11
Afkomstig van "X-Rayed" (2004, Point Music)
Op de opvolger van dit “X-Rayed”, “Posthumous Silence”, zit in het dramatische hoogtepunt van het album, tijdens de song “The Last Embrace”, een passage die uit dit “Fearless” komt. Een sterke song van een album waarmee de band Sylvan echt volwassen werd.


Sunday 08 May 2011 Show No. 941

NIEUW
Ulver - February MMX
          - England
Van "Wars Of The Roses" (K-Scope, 2011)
Het Noorse Ulver heeft met bands als Anathema en The Gathering gemeen dat het begon als een zware metalband, om uiteindelijk uit te komen bij een sfeerrijke en toegankelijker vorm van moderne prog. Ulver maakte nog weer net een andere reis dan de andere twee genoemden, met bochten langs weirde gothica. "Wars Of The Roses" is het debuut voor K-Scope en of de band een contract gekregen heeft op basis van demo's die K-Scope beviel of dat Ulver na het sluiten van de deal vond dat men muzikaal behoorde aan te sluiten: op meerdere momenten hoor je verwantschappen met andere K-Scope-acts. Zoals te horen is in de gekozen nummers, waarbij de ene wat energieker is en de ander meer op sfeer gericht. Het lange slotnummer met bezwerende gesproken woordpassages is een eigenwijze eend in de bijt.

NIEUW
Battesini: Flying Dutchman
Van "Scored Fractals" (Rock Symphony/Musea, 2010)
Battesini is een rondom gitarist/toetsenman Saulo Battesini geformeerde Braziliaanse superformatie met leden van bekende formaties als Bacamarte, Kaizen en Aether. Battesini zelf speelde daarbij voorheen ook nog bij ondermeer Quaterna Requiem en het genoemde Kaizen. Het instrumentale Scored Fractals bevat volbloedige progressieve rock, waarin vleugjes jazzrock in de stijl van Happy The Man en klassieke muziek vermengd zijn. Weldadige toetsenpartijen, slepende en stevige gitaarsolo's en mooi opgebouwde composities zijn het resultaat. Informatie is verder te vinden op http://www.reverbnation.com/saulobattesini  en zijn myspacesite. 

NIEUW
Memories Of Machines - Warm Winter
                                      - Schoolyard Ghosts
Van "Warm Winter" (Music Theories Recordings / Mascot, 2011)
Over de K-Scope sound gesproken... No-Man is zo'n beetje de oerband op dat label. Memories Of Machines is een project van No-Man-zanger Tim Bowness met Nosound-mainman Giancarlo Erra dat vijf jaar in de steigers stond. Nu is Nosound min of meer ontstaan uit No-Man adoratie en eigenlijk klinkt dit album wel zo'n beetje als je verwacht. Op een interessant blog (http://timbowness.wordpress.com/album-writings/memories-of-machines-warm-winter/) over dit album noemt Tim Bowness het een mix van art rock, ambient, klassieke kamermuziek en droompop. Ook stipt hij aan dat er, meer dan bij de moederbands, een link naar seventiesprog te horen is en dan met name Pink Floyd. In het titelnummer blijkt dat al uit de intense gitaarsolo, die zowaar van de hand van Erra is. Zowaar, want er doen nogal wat prominente gastgitaristen mee: Steve Wilson, Jim Matheos (Fates Warning, OSI), Robert Fripp en, heel opvallend gezien zijn reputatie op het instrument, Peter Hammill. De titel van het tweede nummer klinkt bekend. Dat klopt, het is de titel van de laatste No-Man. Bowness schreef het stuk eigenlijk voor die plaat, maar Steve Wilson vond de zangmelodie niet mooi. Andersom gebruikte No-Man wel de Bowness/Erra-compositie "Beautiful Songs You Should Know", die zodoende in 'cover versie' eerder het licht zag als het origineel. Ook in "Schoolyard Ghosts" zit een vet seventiesprogelement middels een wervelende Moog-solo van Stephen Bennett (een regular op Bowness-gerelateerd werk, waaronder No-Man).

NIEUW
Anima Mundi - Time To Understand
Afkomstig van "The Way" (2010, Musea)
Symfonische rock uit Cuba klinkt bijna als een contradictio in terminis, maar Anima Mundi bewijst wel degelijk dat het kan. Verwacht echter geen lekker Buena Vista Social Club-sausje over de muziek want daarvoor kleurt deze band toch wel netjes binnen de lijntjes. Desondanks levert het een album op dat zich met gerust hart kan meten met stijlgenoot Mystery en het meest recente album van die Canadese band, “One Among The Living”. Anima Mundi heeft iets minder de neiging om melodieuze rock in zijn sound te stoppen en neigt wat meer naar de fleurige sound van Yes en The Flower Kings. En de band komt zowaar ook nog eens naar Nederland en speelt op 18 juni in Helmond samen met het Belgische Mind Games en het Nederlandse Sky Architect.

AKTUEEL
Stream Of Passion - Open Your Eyes
Van “Embrace The Storm” (InsideOut, 2005)
Van Stream of Passion verschijnt volgende maand een nieuw album, het derde, dat “Darker Days” gaat heten en verschijnt bij Napalm Records. Stream Of Passion is begonnen als een internationaal project van Arjen 'Ayreon' Lucassen, dat stilistisch vergelijkbaar is met Evanescence: een catchy mengsel van pop, gothic en popmetal. De gloedvolle vocalen worden verzorgd de talentvolle Mexicaanse zangeres Marcela Bovio. Na het vertrek van Lucassen heeft Bovio de touwtjes in handen.

OPENER
Hayward, Justin – Night Flight
Van “Night Flight” (Decca, 1980)
Dit solo-album van de Moody Blues-frontman was een rechtstreeks gevolg van diens medewerking aan Jeff Wayne's “War Of The Worlds”. Wayne produceerde dit album en schreef ook mee aan diverse songs, waaronder dit titelnummer. Het album was trouwens geen groot succes, wat samenhing met het feit dat het niet in goede aarde viel bij Moody Blues-fans. Het bevatte nauwelijks raakvlakken met symfo en was pop- en zelfs disco-geörienteerd.

LIVE-TIP

Rush - High Water
Van het album “Hold Your Fire” (Anthem / Mercury, 1987)
 Het eerste album van Rush stamt al uit 1974, maar met pensioen willen de heren nog lang niet! In 2007 was Rush onder de noemer “Snakes & Arrows”  voor het laatst in Nederland te zien, met een show die een lust was voor het oog door het gebruik van gigantische videoschermen, lasers en lichtshow. Ditmaal neemt het Canadese prog rocktrio haar Time Machine Tour 2011 mee naar Ahoy Rotterdam. Tijdens de show zal het absolute topalbum “Moving Pictures” uit 1981 integraal worden gespeeld. Ook zullen natuurlijk nummers van het nieuw uit te komen album “Clockwork Angels” voorbij komen. Dit gaat allemaal gebeuren op 27 mei in de Rotterdamse Ahoy.

NIEUW
Gunn, Trey (with The Farlanders): Maslenitsa
Van "I'll Tell What I Saw" (7d Media, 2011)
Op zijn tweede compilatiealbum heeft Trey Gunn naast een selectie uit zijn solowerk en albums met The Trey Gunn Band dit keer ook talrijke nummers verzameld van platen waaraan hij zijn medewerking verleende. Denk nu niet aan King Crimson, de band waarmee hij als Chapman Stick- en Warr Guitar-speler doorbrak, maar aan zijn andere bands KTU, TU en Quodia, en formaties als de Russische vernieuwende folkband The Farlanders (inclusief songs van soloprojecten van Inna Zhelennaya en Sergey Klevensky) en de Italiaanse progband N.y.X. Tenslotte staan er stukken op van artiesten als Matte Henderson, Matt Chamberlain, Saro Cosentino en Alonso Arreola. Wat al deze songs met elkaar verbindt is uiteraard de typerende sounds die Gunn uit zijn instrumenten haalt. Overigens had hij nog wel een derde of vierde schijf kunnen vullen met samenwerkingen met California Guitar Trio, C.C.A., Eddie Jobsons U-Z Project, King Crimson, Gordian Knot, Alice, Percy Howard, Sean Malone, Meridiem, Happy Rhodes, Sunday All Over The World, Sylvian/Fripp en UKZ. Info: http://treygunn.bandcamp.com/album/ill-tell-what-i-saw

OBSCUUR
Quicksand - Sunlight Brings Shadows
van “Home Is Where I Belong” (Dawn, 1973)
Wederom een obscure ontdekking. Quicksand is een band afkomstig uit Wales en heeft helaas maar één plaat op haar naam staan. Het bijzondere is dat de band weliswaar in het progplaatje past, maar toch ook uit andere vaatjes tapt. Zo zijn er vocale passages die geënt zijn op CSN&Y en ook klinkt er folk en psych door in de composities met de gitaar als dominerende factor. Het gematigde gebruik van toetsen sluit hier op aan. Liefhebbers van bands als Fantasy zullen deze plaat zeker waarderen.  Er zijn een aantal moeilijk verkrijgbare CD-edities, waaronder een japanse mini-sleeve, maar ook en aantal bootlegs met inferieure geluidskwaliteit. Dus let op als je de plaat wilt aanschaffen.

IN HET NIEUWS
Trevor Rabin - Hold On To Me
Afkomstig van "Can't Look Away" (1989, Elektra/Asylum)
22 Jaar na zijn laatste solo-album gaat Trevor Rabin in het najaar een nieuw, instrumentaal solo-album uitbrengen. Met uitzondering van de drums, o.a. gespeeld door Vinnie Colaiuta, Louis Molino en Rabins zoon Ryan, speelt Rabin alle instrumenten op het album dat zal gaan verschijnen via Voiceprint Gonzo. Wij doen het nu nog maar even met dit mooie staaltje melodieuze rock waar mee Rabin bewees dat hij z'n collega's in Yes feitelijk helemaal niet nodig had om zijn ding te doen.

JEUGDSENTIMENT
Deyss – The Crazy Life of mister Tale
Van “Vision In The Dark” (Private, 1987)
Het Zwitserse Deyss was halverwege de jaren '80 een van de eerste niet-Britse bands die met voor de tijd een mooi product kwam. Het tweede album uit 1987 was nog wel een dubbel-LP, zij het met drie kanten! En met een zanger die zich Jester noemt was Deyss in het Marillion-kamp natuurlijk gelijk een hit. Zeker, de muziek van Deyss is behoorlijk beïnvloed door Genesis en Marillion, met hier en daar een leentje-buur-passage, maar dat doet niet af van de charme van de plaat. Na deze plaat verdween de band spoorloos, hoewel zowel de toetsenist en gitarist actief in de muziek bleven en in Zwitserland een studio hebben waar ze o.a. een van de Zwitserse songfestivalinzendingen hebben begeleid. Vorig jaar werd een nieuwe plaat  aangekondigd, alsmede een archiefboxset. Het is trouwens al zeker 17 jaar geleden dat we bij Xymphonia wat van deze band hebben gedraaid!

LIVE-TIP
Marillion - Neverland
Van “Marbles” (Intact, 2004 / Madfish, 2011)
Aldwin vindt “Neverland”  het mooiste nummer van de band. Na de akoestische uitstap “Less is More” (2009) is Marillion dit najaar weer volledig elektrisch op tournee. De groep doet in Nederland 3 shows, waarvan één in het WTC Expo te Leeuwarden, op woensdag 30 november.

Sunday 01 May 2011 Show No. 940
 

OPENER
Vivid Circus - Enter The Circus
Van "Vivid Circus" (eigen beheer promo, 2011)
Vivid Circus is een progmetalband met z'n wortels in Enschede, alwaar de groep op de Popacademie ontstond. De leden delen een passie voor klassieke hardrock van groepen als Deep Purple en moderne progmetal à la Dream Theater. Daarnaast heeft men het talent voor het schrijven van ambachtelijke songs en natuurlijk de technische begaafdheid dit op hoog niveau te kunnen uitvoeren. Nu is de toetsenist van Vivid Circus, de van Stream Of Passion bekende Jeffrey Revet, ook opgeleid als producer. En goed ook, want hij weet de EP strak en vol, maar tegelijk ook helder en transparant te laten klinken. Met deze schijf van zo'n 25 minuten gaan de heren de boer op. We hebben er alle vertrouwen in dat men zo toegang vind in het progressieve metalwereldje. Want hoewel de heren eigenlijk muzikaal geen nieuw verhaal vertellen weet men wel een knappe symbiose te brengen van klassieke hardrock en progressieve metal. Dit is een boeiende instrumental die zo op Dream Theaters "Awake" had gepast. Website: http://www.vividcircus.com/

NIEUW
Le Orme - L'alba di Eurasia
                - La via della seta
Van “La Via Della Seta” (Ice, 2011)
Een tijdje geleden werd de prog wereld opgeschrikt door het berricht dat zanger/bassist Aldo Tagliapietra Le Orme had verlaten om zich te richten op "andere muzikale bezigheden". Dit betekende dat drummer Michi Dei Rossi als enig orgineel lid de band mocht voorzetten samen met  toetsenist Michele Bon (al bijna 20 jaar op z'n post) en nieuwe bassist Fabio Treni. Een nieuwe zanger werd al snel gevonden in de persoon van Metamorfosi-zanger Jimmy Spitaleri, de zanger met het lange witte haar. Le Orme begon weer live te spelen en werkte langzaam aan een nieuwe plaat. Muzikaal is er niet zo veel veranderd ten opzichte van de voorganger, hoewel de nadruk misschien iets meer op de bombast ligt. Ook niet zo verwonderlijk aangezien Jimmy een meer aanwezige zanger is met een meer operateske manier van zingen. Ook zien we de terugkeer van de elektrische gitaar. “La Via Della Seta” is absoluut een Le Orme-waardige plaat geworden. En om het geheel nog spannender te maken is Aldo met zijn oude Le Orme maatje en origineel toetsenist Tony Paglucia een tweede Le Orme begonnen, en mischien nog wel authentieker aangezien oud-gitarist Tolo Morton ook al is toegetreden tot deze band die vooralsnog onder de naam Tagliapietra Pagliuca Marton opereert (de band heeft onlangs nog gespeeld op een progfestival in Italië met David Cross, waar John Wetton met Banco speelde!!). Wachten is nu op plaatwerk van dat kamp.

NIEUW
Mike + The Mechanics - Walking On Water
Van "The Road" (Sony Music, 2011)
Er zijn alweer 7 jaar verstreken sinds "Rewired". Dat was indertijd de eerste M+M-plaat zonder de helaas te jong gestorven Paul Young. Nu is ook Paul Carrack afgehaakt, waarschijnlijk omdat hij het te druk heeft met z'n solo-carrière. Vervangers zijn gevonden in de personen van Andrew Roachford (ooit redelijk succesvol met z'n soulpopgroep Roachford) en de veel jongere Tim Howar (die als zanger en danser vooral furore maakte in musicals). Vooral Roachford is een gouden keus. Zijn gloedvolle soulstem met een schraapje lijkt op die van Noel McCalla. Dus als Pete Cox toch niet bevalt bij Manfred Mann's Earth Band, dan weet die groep wie te bellen...;-). Het album klink zeker bevlogener dan het routineuze "Rewired", maar de unieke combinatie van soulpop met symfopop van de eerste drie albums wordt niet geëvenaard. Daar is het gebodene alhier toch te weinig doordacht voor, wat al blijkt uit de vele nummers die eindigen met een fade-out. Tim Howar is blijkbaar pas op het laatste moment aangehaakt. Hij is maar in drie nummers te horen. Een derde zanger, de Zuid-Afrikaan Arno Carstens, zingt er ook drie. Carstens had blijkbaar uiteindelijk toch andere prioriteiten.

NIEUW
Discipline - Homegrown
Van "Live Days" (Strung Out / Cyclops, 2010)
Vette Krent in iO Pages: "Discipline is eigenlijk de ideale combi van Genesis en Van Der Graaf Generator: de melodie van de eerste, de donkerte en de drive van de tweede. Daarbij is Parmenter een zanger met een geweldige voordracht en met veel gevoel voor drama en emotie. Op deze dubbelaar vinden we nummers van de enige twee studio-albums, plus een flink aantal nummers dat die studioplaten nooit gehaald heeft. En ook die overstijgen met gemak wat een gemiddelde symfogroep op zijn studioplaten zet. Luister maar naar "Homegrown" (wat een prachtige zanglijn!)." (Jurriaan Hage) Wij kiezen voor dit niet eerder gedraaide en niet eerder op een studio-album verschenen nummer.

NIEUW/JAZZROCK
Taylor, Chris: Odd Hours
Van "Nocturnal" (Abstract Logix, 2011)
Voor wie zit te wachten op een nieuwe jazzrockrelease van Scott Henderson en zijn Tribal Tech, kan wellicht zijn/haar heil zoeken bij het debuut van Chris Taylor. Net als Henderson zoekt Taylor het regelmatig in de syncopische, door Joe Zawinul en Weather Report beïnvloede thema's en soli. Dit wordt nog versterkt door de aanwezigheid van Tribal Tech-toetsenman en groot bewonderaar van Zawinul, Scott Kinsey, terwijl ook Tribal Tech-drummer Kirk Covington in het gekozen nummer te horen is. Smaakvolle, rijk gearrangeerde jazzrock met naast lekkere solo's ook veel effecten, ondersteunende toetsen en melodieus saxwerk.
Info: http://soundcloud.com/abstractlogix/christaylor-nocturnal-sampler

NIEUW / VAN EIGEN BODEM
Flamborough Head - Rixt Fan't Oerd
Afkomsting van "PROG NL" (2011, Progwereld)
Nogmaals aandacht voor het album dat de jubilerende Nederlandstalige progressieve rocksite Progwereld.org heeft georganiseerd: PROG NL. Ditmaal in de vorm een song gezongen in het Fries natuurlijk gebracht door DE Friese prgband bij uitstek: Flamborough Head. De song vertelt het verhaal van de Amelandse sage omtrent de heks van het Oerd: http://www.ameland.nl/index.php?mediumid=1&pagid=49&simaction=content&stukid=1216

VAN EIGEN BODEM
Alquin - The Mission
Van het meest recente album “Sailors And Sinners” (Universal, 2009)
 Alquin laat zich minder het progstempel opdrukken dan bijv. Kayak of Focus en haalt z'n invloeden ook uit rock en soul. “ Sailors And Sinners” ligt in het verlengde van voorganger "Blue Planet": een nummer dat de seventies-albums in de schaduw zet hebben we op zowel "Blue Planet" als "Sailors And Sinners" niet echt gehoord, maar er gaat wel passie vanuit - zeker ook uit het tekstuele gedeelte En de combinatie van ronkende Hammond met sax en gitaar en daaroverheen een soulvolle strot blijft gewoon van goud! 

IN HET NIEUWS
Iluvatar – Your Darkest Hour
van Children, Kinesis 1995
Vers van de pers: Vandaag hoorden we dat zanger Glenn McLaughlin Iluvatar heeft verlaten, terwijl de band hard aan het werk is aan hun vierde studio album. Iluvatar is opgericht in 1992 en viert volgend jaar zijn 20 jarig jubileum, maar was sinds “A Story Two Days Wide…” uit 1999 niet erg productief. De laatste jaren was er echter weer leven in de band en werd er actief gewerkt aan een nieuw album. De plaat die bijna af is zal nog wel de vocalen van Glenn bevatten. Wat er daarna gaat gebeuren is nog niet zeker, maar de band gaat zeker door.

CONCERT-TIP
Pink Floyd - Hey You + A Great Day For Freedom
Van “P.U.L.S.E. Live” (EMI, 1995)
Op zaterdag 3 september 2011 viert Pink Floyd Project zijn 5-jarig jubileum met een uitdagende liveshow. In sporthal De Twine in Grouw (Friesland) wordt Pink Floyd’s "P.U.L.S.E." opgevoerd. 
In 2007 gaf Pink Floyd Project zijn eerste concert in stadschouwburg De Harmonie in Leeuwarden. Het zou een eenmalig optreden worden, maar door het grote succes van de eerst uitvoering werd het project verlengd. Dit had tot gevolg dat de 14-koppige Friese tributeband, tot nu toe, al zijn concerten heeft uitverkocht. Pink Floyd fans kunnen 3 september hun hart weer ophalen; dan speelt Pink Floyd Project het live album "P.U.L.S.E.", het laatste Pink Floyd album dat in 1994 tijdens de “Division Bell”-wereldtournee werd opgenomen. Deze twee uur durende unieke show herbergt zowel het legendarische oudere als het laatste werk van Pink Floyd. (Bron: Pink Floyd Project)

HERUITGAVE
Kaamos - Barokki
              - Suit-Case
Van "Deeds And Talks" (M&T Production, 1977/Rocket Records, 2010)
Niet te verwarren met de Zweedse deathmetalband met dezelfde naam, was Kaamos een Finse symfonische rockgroep, die in wisselende bezetting bestond tussen 1973 en 1980. Het enige album “Deeds And Talks” verscheen in 1977. Men speelde destijds naast eigen materiaal ook werk van onder meer Yes, Gentle Giant, Jethro Tull, Zapp en Utopia, waarbij met name de eerste drie bands terug te horen zijn in de eigen composities. Daarnaast zijn er overeenkomsten te ontdekken met het eveneens Finse Wigwam. In het over het algemeen vriendelijke, melodieuze geluid valt vooral het Moog- en Hammondspel op plus het frisse gitaarwerk dat een bluesrockachtergrond verraadt. Aardig detail is dat de toenmalige toetsenman, Kyösti Laihi in 1988 de zanger was van The Boulevard, dat het Finse Eurovisie Songfestival won en daardoor dat jaar meedeed aan het hoofdtoernooi, alwaar hij als 20ste eindigde.

WEIRD BUT WONDERFUL
Godley & Creme - Get Well Soon
van "Freeze Frame" (1979, Polydor)
“Freeze Frame” is het tweede album dat de heren Godley & Creme maakten na hun vertrek uit 10CC. De voorganger “Consequences” is misschien wel het meest weirde album ooit verschenen: het was deels een hoorspel, deels een audio-advertentie voor het gitaarapparaat Gizmotron. “Freeze Frame” was een stuk conventioneler maar dan ook maar net. “An Englishman In New York” werd een hit maar het album bevat ook het bizarre “I Pity Inanimate Objects”. De song “Get Well Soon” bevindt zich ergens halverwege tussen die twee... en is ook nog eens een song waar in een radiostation figureert (Radio Luxembourg).

VAN EIGEN BODEM
Last Detail, The - The Wrong Century
van “The Wrong Century” (SI Music, 1991)
Dit EP'tje behoorde tot de eerste worp van drie uitgaven op het net opgerichte SI Music-label, gelieerd aan het toenmalige magazine Sym Info. De EP werd ten doop gehouden in Paradiso, Pasen 1991 en bleek achteraf het laatste levensteken van deze Nederlandse band rond de gebroeders Stoker.  The Last Detail maakt op Saga geënte symfo met een Nederlands jasje. Toetsenist Jullian Driessen en zanger Ruud Stoker zouden later opduiken in Timelock, ook al een groep uit de SI-stal.

NOORMANNEN COVEREN YES
Opium Cartel, The - Clear Days
Meer dan een jaar geleden nam de Noorse formatie The Opium Cartel een song van Yes op voor een te verschijnen Yes tribute-album op Mellow Records. Opium Cartels Jacob Holm Lupo vond het wel wat lang duren en heeft de song nu maar op Youtube gezet: http://youtu.be/a0-ASLNx4ng . Het origineel is afkomstig van het album “Time And A Word” uit 1970. Hier is het origineel: http://youtu.be/bFpA4qevb-8 .

Kino - Holding On
Van “Picture”, (InsideOut, 2005)
De enige release van deze "supergroep" met Peter Trewavas, John Mitchell, John Beck en Chris Maitland. “Picture” is niet voor niets een plaat waar al een jaar voorafgaand aan de uiteindelijke release naar uitgekeken werd, want Kino is niet zomaar een bandje. Het Engelse antwoord op Transatlantic bestaat uit vier topmuzikanten van vooraanstaande progbands (en dan vergeten we voor het gemak maar even dat John Beck de laatste tijd vooral met Smokie-zanger Chris Norman toerde): Arena, Marillion, The Urbane, Transatlantic, Porcupine Tree en It Bites. De plaat werd in de tijd gemengd ontvangen en zeker ondergewaardeerd.