NIEUW
Jethro Tull – The Tipu House
– Curious Ruminant
Van “Curious Ruminant” (InsideOut / Sony Music, 2025)

Sinds Ian Anderson bij InsideOut getekend heeft en zonder omhaal van woorden de naam Jethro Tull op zijn artistieke uitingen plakt, houdt de geboren Schot het tempo erin: na “The Zealot Gene” (2022) en “Rockflöte” (2023) is “Curious Ruminant” het derde album in drie jaar tijd. De band is grotendeels hetzelfde gebleven en was ook al de groep met wie Anderson de jaren ervoor onder eigen naam albums opnam. Bij het verschijnen van “Rockflöte” was al aangegeven dat gitarist Joe Parrish-James zich exclusief ging toeleggen op zijn eigen band Albion maar wel zijn collega-gitarist Jack Clark naarvoren schoof als vervanger. “Curious Ruminant” is het eerste album waarop de 31-jarige gitarist volwaardig te horen is en hij weet absoluut te overtuigen – soms met licks die zijn illustere voorganger Martin Barre in herinnering roepen. Bijzonder is wel dat twee ex-leden een rol hebben op dit album: toetsenist Andrew Giddings en drummer/percussionist James Duncan. De reden is dat Anderson voor dit album een opname van een sessie met hen van de plank heeft gehaald omdat het te mooi was om niets mee te doen. Dit heeft geleid tot het langste Jethro Tull-nummer in dik 50 jaar, het bijna 17 minuten lange “Drink From The Same Well”. Verwacht evenwel geen wervelende 'epic', want het stuk is vrij ingehouden van karakter. Clark ontbreekt bijvoorbeeld in dit nummer. Zijn fraaie gitaarwerk kan hij wel uitgebreid kwijt in het sterke titel titelnummer. Vertaald betekent “Curious Rumnant” een 'nieuwsgierige herkauwer', waarbij we 'herkauwer' ook kunnen lezen als 'contemplatief, meditatief ingesteld persoon'. In het voorwoord en de liedbeschrijvingen licht hij toe dat dit op hemzelf slaat, zijnde een spiritueel ingesteld iemand met brede interesse. We draaien dat nummer, alsmede het korte “The Tipu House” waarin vocale effecten zitten die vooral in de surround-versies extra goed tot hun recht komen.
Websites:
https://jethrotull.com/
https://www.facebook.com/officialjethrotull.

NIEUW
Swappers Eleven – Crawl
Van “The Hive EP” (eigen beheer, 2025)

Een deel van het team is vers terug van wellicht het laatste Marillion Weekend op Port Zélande. Het is altijd een bijzondere samenkomst van Marillion-fans uit alle windstreken. Op eerdere edities werd in het Weekend-onderdeel Swap The Band aan geoefende muzikanten de kans gegeven om met Marillion mee te spelen, waarbij steeds één van de leden zijn plek afstond. Dit leverde niet alleen unieke momenten, maar ook een nieuwe band op: in 2011 werd namelijk door 11 van deze muzikale fans Swappers Eleven opgericht, met als kern zanger Alessandro Carmassi, toetsenist Luiz Alvim en bassist/gitarist Gary Foalle. In 2020, in coronatijd, verscheen een volledig album met nieuwe eigen composities onder de titel “From A Distance”. Nu, na vijf jaar, is er een nieuwe EP waarop Carmassi plaats blijkt te hebben gemaakt voor zangeres Michelle Aragon en Enrico Rossetti de vaste drummer is. En laat dit gezelschap nu net in het vakantiehuisje pal naast de onze te resideren en op zondagmiddag een akoestisch optreden voor de deur te verzorgen. Dus wij konden op deze winderige maar zonnige middag in onze tuinstoelen naar een vermakelijke set van al dan niet geoefende Marillion-klassiekers luisteren. Er deden bovendien spontaan wat extra muzikanten mee en zelfs “Grendel” kwam voorbij. Typisch weer zo'n mooi moment dat deze weekenden zo uniek maakte.

De nieuwe EP kon zo ook mooi gescoord worden en die blijkt te bestaan uit vier nieuwe nummers en één heropgenomen track. Het is een voorproefje op het komende album “The Companion Star” dat in de tweede helft van dit jaar gaat verschijnen. Gezien het gebodene op deze EP kijken we zeker uit naar dat album. Het vooropgestelde doel was om meer muzikale invloeden van buiten het Marillion-spectrum te laten horen. Het titelnummer en “The Sun”, beiden gezongen door Aragon, hebben evenwel toch wel duidelijk een “Holidays In Eden”-vibe. “Reign Of Change”, met Mr. Punch-zanger Marco Vincini, valt op door het mooie duel tussen de toetsen van Alvim en de gitaar van Goalle. We gaan vandaag voor wat ons betreft het sterkste nummer: de met een mooie gitaarsolo opgetuigde ballad “Crawl”, dat wordt gezongen door Ian Humphrey van de band 300ft Gorilla.
Websites:
https://swapperseleven.bandcamp.com/album/the-hive-ep
https://www.facebook.com/swapperselevenband/.

NIEUW
Kolyadin, Gleb – Parallax
– Transient
Van “Mobula” (Kscope, 2025)

“Mobula” is het derde album dat Gleb Kolyadin via Kscope uitbrengt, maar heeft een beduidend ander karakter dan de twee voorgangers. De nu in Engeland wonende Russische pianist putte inspiratie uit het warme geluid van een honderd jaar oude Broadwood-vleugel die in alle nummers is te horen. Nu werkt hij 'ns een keer níet met progrockprominenten als Gavin Harrison en het ontbreken van diens prominente en drukke drumstijl alleen al maakt de muziek wat meditatiever, zonder overigens in de buurt van neoklassiek of New Age te komen. Nu werkt de Iamthemorning-helft met percussionist Evan Carson, die een achtergrond in folkmuziek heeft en gevarieerde en kleurrijke accenten aanbrengt. Het folkelement wordt versterkt door fluitist Ford Collier, die aan vijf tracks meewerkt en Keltische 'low whistles', bansuri en bombarde bespeelt. Hij is onder andere te horen in “Transient”, dat ook gitaarwerk van Vlad Avy bevat. Avy is met Kolyadin verantwoordelijk voor de productie en deed ook, zoals bij veel Iamthemorning- en Kolyadin-werk, de mix. Niet onvermeld mag bassist Zoltan Renaldi blijven, die ook al eerder met Iamthemorning werkte en o.a. een heerlijk zoemende lagesnarenpartij toevoegt aan “Parallax”.
Websites:
Websites: https://glebkolyadin.bandcamp.com/
https://kscopemusic.com/artists/gleb-kolyadin/
https://www.facebook.com/gleb.kolyadin.music/ .

NIEUW / LIVE-TIP
Wilson, Steven - Objects Outlive Us
van het album “The Overview” (Fiction Records / Virgin Music Group / Universal, 2025)

“Eén van de meest spraakmakende romans van de afgelopen tijd is “In Orbit” van Samantha Harvey, het verhaal van zes astronauten die in een internationaal ruimtestation leven en werken. Ze zijn in de ruimte, maar komen maar niet los van de aarde: de zwaartekracht houdt ze in bedwang en zorgt dat ze hun rondjes eromheen draaien. Geliefden zijn ver weg, maar emotioneel dichtbij: alles wat ze berichten, komt keihard binnen. De kwetsbaarheid van het leven beheerst steeds meer hun gedachten. Eenzelfde perspectief heeft “The Overview”, het nieuwe soloalbum van zanger, gitarist en producer Steven Wilson, waarop hij terzijde wordt gestaan door Craig Blundell (drums), Adam Holzman (keyboards), Randy McStine (gitaar) en tekstschrijver Andy Partridge van XTC. In twee lange stukken, bij elkaar 42 minuten, verwerken Wilson en Partridge de heftige indrukken waarover teruggekeerde astronauten vertellen. Indrukwekkend is in “Objects Outlive Us” de plotselinge overgang van minutenlange onrust en chaos naar wijsheid en rust. De heftigheid van de lancering en de sereniteit daarna: alsof Yes en Pink Floyd een monsterverbond hebben gesloten. Die twee archetypen klinken ook door in het titelnummer, net als Vangelis en 10cc. Maar op dit album klinkt Steven Wilson toch vooral als zichzelf, met telkens verrassende, wisselende klankbeelden en karakteristieke solo’s op gitaar en synthesizer. Stijlvormen uit een ander muzikaal tijdperk, die hij mooi naar het hier en nu weet te vertalen.” (Jan van der Plas, OOR) “The Overview” is verschenen op zwart en rood vinyl, CD én Blu-ray. Uiteraard bevat die laatste schijf door Wilson zelf gecreëerde Dolby Atmos- en een 5.1 Surround-mixen en gezien het spacy karakter van de muziek is dat toch echt wel het medium dat we adviseren om deze muziek goed tot u te nemen. Die Blu-ray maakt, met 2 CD's (dus met de nodige extra's) ook deel uit van de gelimiteerde, alleen via Steven Wilson Headquarters te bestellen Earbook die nu al voor twee keer zo veel geld te koop staat op Discogs als dat Wilson hem destijds in voornotering verkocht. Wilson gaat ook op tournee met deze plaat en is o.a. op 6 mei te aanschouwen in Düsseldorf in de Mitsubishi Electric Halle en op 22 mei in de Amsterdamse AFAS Live.
Websites:
https://stevenwilsonhq.com/
https://www.facebook.com/StevenWilsonHQ/.

NIEUW
Let See Thin - Sailors
- Sleeping On A Cloud
Van "Machine Called Life" (Lynx Music, 2025)

Via via ontvingen we drie promo's van het Poolse Lynx Music-label. En aangezien we de betreffende bands nog niet in ons programma hebben kunnen laten horen met ouder werk, zullen we dit de komende weken inhalen. We beginnen met Let See Thin. Deze in 2018 opgerichte vijfmansformatie debuteerde conform de titel twee jaar later met het downloadalbum "2 Years 2 Late", dat in 2021 door het Ierse Progressive Gears Records op CD werd gezet. Begin dit jaar verscheen opvolger "Machine Called Life" met acht songs over het leven, vergankelijkheid en hoe de musici tegen de veranderingen in de maatschappij aankijken. De teksten worden vertolkt in melodieuze, moderne progressieve rockcomposities die raakvlakken kennen met het vroege werk van het Twentse Marathon en Duitse bands als RPWL, maar dan zonder nadrukkelijke Pink Floyd-associaties. De rond de vijf minuten klokkende tracks hebben behoorlijk constante, midtempo ritmes. Verder beschikt de zich in behoorlijk Engels uitende Łukasz Woszczyński over een prettige, sensibele stem, die vaak fluisterend gedubbeld wordt. In die zin zijn tevens overeenkomsten bespeurbaar met Simple Minds' voortdenderende "Sparkle In The Rain" of "Shades Of Liberty", het intense debuut van de cultband Silent Running. Net als bij die groepen is de volle keyboardsound voornamelijk ondersteunend en valt er op gitaargebied vooral te genieten van een veelzijdigheid aan effecten, licks en riffs. Er duiken helaas slechts drie langere gitaarsolo’s op, maar die zijn wel mooi over het geheel uitgesmeerd, waarbij die in "Sailors" zowaar de nodige "Comfortably Numb"-allure heeft. Naar dat nummer gaan we nu luisteren, gevolgd door "Sleeping On A Cloud", eveneens met een fijne gitaarsolo.
Websites:
https://letseethin.com/
https://letseethin.bandcamp.com/album/machine-called-life
https://www.facebook.com/letseethin.

ALBUM VAN DE MAAND
Lönnmyr, John - Gycklaren
Van "Aftonland" (eigen beheer, 2023)

Er komt zó veel muziek uit dat het zelfs voor een goed ingevoerd team als Xymphonia haast niet mogelijk is om alles te horen, laat staan te presenteren in ons programma. En dus komt het voor dat je soms pas veel later bij toeval een juweel van een album ontdekt, dat als we het eind 2023 wel hadden opgepikt zeker in ons jaaroverzicht was opgedoken - want zo sterk is "Aftonland" van de Zweedse toetsenist John Lönnmyr. Een naam die ons in eerste instantie niks zei maar hij richtte met jeugdvrienden in de jaren 90 de progband Valinor's Tree op, speelde nog een tijdje in Simon Says en ging vervolgens aan de slag als sessiemuzikant. Sinds 2019 maakt hij deel uit van The Night Flight Orchestra. Daar waar Valinor's Tree sfeervolle, licht alternatieve prog maakte en hij als onderdeel van The Night Flight Orchestra de AOR uit de jaren tachtig nieuw leven inblaast, laat hij op "Aftonland" volbloed toetsengedomineerde retroprog horen in de beste Scandinavische traditie. Een uitgebreid arsenaal aan klassieke keyboards en synths komt voorbij op dit prachtig opgenomen album: orgels, analoge synths, piano's en natuurlijk ook de Mellotron. Voor de bas-, gitaar- en drumpartijen heeft hij een beroep gedaan op een aantal jeugdvrienden van Valinor's Tree en andere muziekcollega's, die Lönnmyrs muziek van perfecte groove en melodieuze aanvullingen voorzien. Als we de muziek dan toch ergens mee moeten vergelijken is het misschien met het werk uit de jaren zeventig van de eveneens Zweedse toetsenist Bo Hansson, hoewel wat ons betreft Lönnmyrs composities een stuk enerverender en spannender zijn. Vanavond presenteren we het stuk “Gycklaren”, met bombastische Mellotronklanken en fijn gitaarspel van Elof Hansson Svensson.
Websites:
https://johnlonnmyr.com/
https://johnlonnmyr.bandcamp.com/album/aftonland .

HERUITGAVE
Easter Island – Face To Face
Van “Easter Island” (Baal, 1979 / PQR-Disques Plusqueréel, 2025)

Afgelopen december hadden we geen Album maar een Label van de Maand: PQЯ-Disques Plusqueréel. Vanavond hebben we opnieuw aandacht voor dit heruitgavelabel, want het brengt ons deze maand een mooi verzorgde editie van het bijzondere eerste album van Easter Island. Net als het origineel is ook deze uitgave gelimiteerd, in dit geval tot een oplage van 400 stuks. Hiervan zijn er 150 op mooi turquoise splatter-vinyl geperst. In de bijgevoegde bio kunnen we lezen dat de band al in 1974 werd opgericht in Louisville. Onder de leden hadden enkelen hun sporen al in de Noord-Amerikaanse muziek nagelaten, zoals twee singles met de band Elysian Field in 1968. Eén van die nummers, “King Of Man”, werd zelfs gecoverd door Gregg Allman met zijn band Hour Glass. Ook werd er een sessie opgenomen met Elvis-producer Sam Phillips. Dat was wel andere koek dan Easter Island, dat muzikaal meer neeg naar een Brits geluid à la Gentle Giant, Yes, ELP en Genesis, aangelengd met een flinke dosis fusion, klassiek en elektronisch muziek. In 1977 werd het debuutalbum opgenomen in de bezetting bestaande uit gitarist Mark Miceli, toetsenist Ray Vogel, bassist Park Crain, drummer Mark Hendricks en zanger Rick Bartlett. Voorprogramma's voor o.a. Gong en vooral U.K. gaven Easter Island een geduchte live-reputatie, al voordat het debuut dan uiteindelijk in 1979 uitgebracht kon worden via het speciaal hiervoor opgerichte labeltje Baal. Helaas blijft het hierbij, want in 1980 viel mede om financiële redenen het doek nadat met nieuwe drummer Bob Chapman nog een voorprogramma voor Starcastle werd gespeeld. Laatstgenoemde was ook van de partij bij de succesvolle heroprichting in 1997, met alleen Miceli nog over van de originele bezetting. Deze line-up bracht in 1999 het album “Mother Sun” uit, dat stilistisch meer de kant van elektronische muziek opzocht. In 2001 was het alweer gedaan met Easter Island. Miceli bracht vervolgens als soloartiest wel veel meditatieve muziek uit. De uitstekende CD-heruitgave door ZNR Records in 1991 maakt dat het debuut werd ontdekt door een nieuwe generatie progfans. Termen als 'hidden gem' en 'cult classic' vielen, wat ons betreft terecht, regelmatig. In 2016 volgde een uitgave op het Japanse Belle Antique, met twee extra live-nummers. PQR-Disques Plusqueréel doet het nu anders: naast het vinyl met de originele albumtracks worden we verwend met een bonus-CD bomvol extra materiaal, waaronder een groot deel van het legendarische optreden als voorprogramma van U.K.. Ondanks dat het een publieksopname is, hoor je een geïnspireerde band die het publiek enthousiast krijgt. Deze opnamen alleen al maken de aanschaf waard. Verder vinden we hier vier live-nummers uit 2003 en de twee extra studiotracks die ook al op de eerste CD-uitgave uit 1991 te vinden waren. Mooi compleet dus, maar als u het studio-album op CD wil hebben, zult u toch óf de dure Japanse versie óf een tweedehandsje van de 1991-uitgave moeten opsporen. We gaan geen nummer van de bonus-CD laten horen maar hebben gekozen voor het openingsnummer van de LP: “Face To Face”, zoals op het origineel te horen is, dus zonder de later toegevoegde introductie. Overigens: op YouTube is net een recent interview met Miceli geplaatst; de link ernaartoe vindt u op onze site.
Websites:
PQЯ-Disques Plusqueréel op Bandcamp
Miceli's site:
Miceli's meditatieve muziek op Bandcamp:
Het genoemde interview op YouTube:
Meer info op Progarchives:
Recent interview: Psychedelic Baby mag.

NIEUW (jazzrock)
Andorra - Chroma & Luma
Van "III" (April Records, 2025)

In 2021 draaiden we voor het eerst muziek van het Deense Andorra en wel van het dat jaar verschenen titelloze debuut. De groepsleden kennen elkaar van de Funen Music Conservatory en hadden ieder voor zich al een naam opgebouwd. Zo speelde drummer Nikolaj Bundvig op het solodebuut van singer-songwriter Emmett Tinley van The Prayer Boat. Trompettist en bugelist Mads la Cour was verder onder meer lid van de Danish Radio Big Band, terwijl bassist Morten Jørgensen in de band van Sabya-zanger Søren Huss te horen is en gitarist Simon Krebs enkele soloplaten op zijn naam heeft staan. Toetsenman Peter Kohlmetz Møller tenslotte is naast technicus (bij onder andere Efterklang), bandlid van The Eclectic Moniker en sessiemuzikant ook lid van diverse orkesten. De muziek die het vijftal destijds produceerde is te omschrijven als een warme variant op de nu-jazz van onder andere Nils Petter Molvær, inclusief raakvlakken het werk van Eric Vloeimans' Gatecrash en Group 87. Andorra's groepssound ontwikkelde zich verder op "Current" uit 2023, terwijl de bandleden het onlangs verschenen "III" als meest ambitieuze werk beschouwen. Genoemde elementen zijn weer volop aanwezig met nog meer nadruk op groove, productie en ambiente passages. Van "III" hebben we "Chroma & Luma" geselecteerd.
Websites:
https://andorradenmark.bandcamp.com/
https://www.facebook.com/WeareAndorra/
https://www.andorramusic.dk/.

(OP)NIEUW
Actionfredag - En Behagelig Durakkord Som Sier Noe Om Hvordan Det Er Å Se Uten Å Bli Sett
- Gadgetry Cum Dystopia
Van "Turist I Eget Liv" (LP: Hærverk Industrier, 2023 / CD: áMARXE, 2024)

Zo'n anderhalf jaar geleden lieten we voor het eerst muziek horen van Actionfredag. Dat jaar verscheen van deze Noorse band namelijk het debuut "Turist I Eget Liv" (“Tourist In Mijn Eigen Leven”). Het betreft een eigenzinnig kwintet (2 x gitaar, bas, toetsen, drums) bijgestaan door een flink aantal muzikale vrienden op blaasinstrumenten, viool, harp en vocalen. Onder die gastmuzikanten vinden we leden van andere Noorse bands zoals MEER, Panzerpappa en Jordsjø, die allemaal net even dat bijzondere accentje toevoegen aan de al niet misselijke muziek van Actionfredag. Deze swingende prog laat ontegenzeggelijk invloeden horen van de grote namen uit de Britse Canterbury-scene: Hatfield And The North, Caravan en National Health. Actionfredag voegt daar wel jeugdige energie aan toe die aanstekelijk werkt. Ja, er komt complexe muziek voorbij, maar zonder dat het in oeverloos gefröbel vervalt, want de heren weten ook pakkende melodieën te schrijven. In 2023 was het album alleen op LP en als download verkrijgbaar, maar in oktober 2024 werd door het Spaanse label áMARXE, dat zich specialiseert in Canterbury en avantgarde prog, een CD-versie uitgebracht met een extra track. Het bleek een voorbode op het verschijnen van Actionfredags tweede album in december 2024. Van dat “Lys Fremtid I Mørke” gaan we binnenkort zeker ook nog muziek laten horen, maar allereerst nieuwe aandacht voor het debuut in de vorm van “En Behagelig Durakkord Som Sier Noe Om Hvordan Det Er Å Se Uten Å Bli Sett” (wat zo veel betekent als "Een Aangenaam Majeurakkoord Dat Iets Zegt Over Hoe Het Is Om Te Zien Zonder Gezien Te Worden") en “Gadgetry Cum Dystopia”.
Websites:
https://amarxe.bandcamp.com/album/turist-i-eget-liv-expanded-edition
https://www.facebook.com/actionfredag/.