• Sunday 21 December 2025 Show No. 1691

    VOORPROEFJE / LIVE-TIP
    Big Big Train – The Artist
    Van het komende album “Woodcut” (InsideOut / Sony Music, 6 februari 2026)

    Een maand geleden gaven we al aan dat bij Big Big Train, net als een jaar of negen geleden, de nieuwe uitgaven over elkaar heen buitelen, de één nog indrukwekkender dan de ander. We besteedden toen aandacht aan de live-dubbelaar “Are We There Yet? – Live Around The World” die een maand daarvoor was verschenen. Maar toen kwam ook net het nieuws dat op 6 februari 2026 een compleet nieuw Big Big Train-studioalbum zal verschijnen. Dit “Woodcut” zal het eerste volledig conceptuele werkstuk van de internationaal samengestelde groep worden. Er was vanaf dat moment meteen al een single te streamen, het fraaie “The Artist”. Nu is er intussen zelfs een tweede single, de folkrocker “The Sharpest Blade”. Op de officiële website valt te lezen dat “Woodcut” verhaalt over een artiest die worstelt met zijn creativiteit en met zijn leven. In dit geval gaat het om een kunstenaar die houtsnijwerken maakt. Het komt er vast op neer dat we de teksten metaforisch moeten opvatten. Bij de singles die nu zijn verschenen heeft Crystal Spotlight zeer fraaie videoclips gemaakt. Wij kiezen voor de door Rikard Sjöblom gepende volbloed progsingle “The Artist”, waar alle zeven leden hun niet geringe kwaliteiten maar weer eens tonen, zowel op hun instrument als vocaal. Dat wordt genieten, op 2 oktober in De Pul in Uden en op 3 oktober in Poppodium Boerderij te Zoetermeer! Overigens, voor de kerstliefhebbers heeft Big Big Train-frontman Alberto Bravin zijn versie van de klassieker “Have Yourself A Merry Little Christmas” opgenomen. Deze begint ingetogen, met slechts pianobegeleiding, maar kent een Queen-achtige ontlading met gestapelde stemmen en nog even een Mayiaanse gitaarlick. ...Maar dat komt later deze uitzending nog aan de orde.
    Websites:
    https://www.bigbigtrain.com/
    https://bigbigtrain.bandcamp.com/album/woodcut-24-bit-hd-audio
    https://www.facebook.com/bigbigtrain/
    Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/lu2Xm2gMMWY?si=9OTqs-G-cscGUPoo.

    NIEUW
    Ambient Den – Earthrise
    Van “Ambient Den” (eigen beheer, 2025)

    We hebben u in het verleden al eens wat muziek van Ben Craven laten horen, maar we moeten dan wel bijna 10 jaar terug naar het album “Last Chance To Hear”, waar we gematigd positief over waren. We hebben om een of andere reden nooit aandacht besteed aan de in 2022 uitgebrachte plaat “Monsters From The ID”. Een album dat toch had moeten opvallen door de laaiende recensies waarbij de vergelijkingen met Pink Floyd en Hanz Zimmer rijkelijk voorbijkwamen – en waar ook nog eens een 5.1 surroundmix van bestaat. Nu is deze Australiër terug met een nieuwe band, genaamd Ambient Den. Het betreft hier een samenwerking met Tim Bennetts en Dean Povey die al tijdens de lockdownperiode is begonnen. Muzikaal ligt het zeker in het verlengde van de vorige albums die Craven heeft gemaakt. De Pink Floyd-invloeden zijn rijkelijk aanwezig en zoals de naam al doet vermoeden heeft de plaat ook een filmisch karakter. We krijgen meer dan een uur aan lang uitgesponnen composities met breed toetsenwerk en veel slepend gitaarspel voorgeschoteld (waarbij we overigens een aantal edit-versies meerekenen). Bij beluistering moesten we zelf meer dan eens aan het oude werk van RPWL denken.
    Websites:
    https://www.ambientden.com/
    https://ambientden.bandcamp.com/album/ambient-den
    https://www.facebook.com/AmbientDen/.

    NIEUW
    Birch, The – Downpour
    Van “Vicious Minds” (Tonzonen Records, 2025)

    Voor ons ligt het tweede album van de jonge Duitse band The Birch uit het midden in de Harz gelegen kleine stadje Quedlinburg. Het drietal neemt ons net als op het twee jaar geleden verschenen debuut mee op tijdreis naar de psychedelische rock van eind jaren zestig. The Birch had deze keer de gelegenheid om voor de opnamen af te reizen naar Miami Beach. Het resulterende “Vicious Minds” laat mooi de twee kanten van het trio horen. Daarbij komt het mooi uit dat het album in fysieke vorm alleen op vinyl is verschenen. Op kant A horen we het meer donkere gezicht van The Birch, terwijl na omdraaien van de plaat de wat gevoeliger maar ook rockier karaktertrekken van de groep voorgeschoteld krijgt. Het album, uiteraard ook als download of stream te beluisteren, zit vol met pakkende riffs, lekker orgelwerk en krachtig drumspel. De band is het meest trots op het nummer “Downpour”, waarin glijdende psychedelische gitaarklanken worden ondersteund door lijzige strings. Laat dit nu net het nummer zijn dat we hebben geselecteerd.
    Websites:
    https://thebirchband.bandcamp.com/album/vicious-mind?ref=heavyblogisheavy.com
    https://linktr.ee/thebirch
    https://www.facebook.com/people/The-Birch/61551843947731/.

    NIEUW
    Smalltape - Goodbye
    - Selene
    Van "Tangram" (eigen beheer, 2025)

    In 2021 maakten we voor het eerste kennis met Smalltape, het project van de Duitse multi-instrumentalist en producer Phillip Nespital. Dat was toen al met zijn derde album onder die naam, "The Hungry Heart", waarmee hij gelijk indruk op ons maakte. Nespital is een muzikale alleskunner, want hij bespeelde bijna alle instrumenten zelf, al liet hij strijk- en blaasinstrumenten aan specialisten over en voor wat specifieke bas- en gitaarpartijen strikte hij de nodige vrienden, die vervolgens ook in de live-band van Smalltape gingen spelen. Vanaf de eerste maten voelde de sound van Smalltape behoorlijk vertrouwd aan, wat komt doordat deze behoorlijk dicht tegen die van Steven Wilson en Porcupine Tree aanschurkte. Nu, 4 jaar later, gaat dit nog steeds wel een beetje op voor wat betreft het zojuist verschenen vierde album "Tangram". De meerlagige zangpartijen van Nespital hebben iets Wilson-achtigs en net als Wilson is Nespital een ware klanktovenaar. Maar naarmate je het album vaker beluistert - en dat is met Nespitals gelaagde composities en productie echt een must – hoor je meer en meer dat Nespital welzeker oorspronkelijke muzikale ideeën heeft. Daar waar "The Hungry Heart" qua thematiek een meer werelds album was, doet "Tangram" net als het tweede Smalltape-album "The Ocean" (uit 2017) wat persoonlijker aan. De hoofdpersonen in de teksten lijken zich op allerlei kruispunten in hun leven te bevinden en kijken vooruit dan wel terug. De muziek is absoluut helemaal van deze tijd en gaat van de intense geluidsmuren van “Goodbye“ naar jazzy uitstapjes (waar vooral de saxpartijen van Omri Abramov debet aan zijn) naar een song als “Selene”, die zeer ingetogen akoestisch begint maar in de tweede helft zeer ritmisch en zelfs orkestraal wordt. "Tangram" is zowel verschenen op LP als CD maar ook net als de voorganger als CD/Blu-ray-combo te verkrijgen met op die laatste schijf zowel een hoge resolutie-stereomix als ook een 5.1 surround- en Dolby Atmos mix.
    Websites:
    https://smalltape.net/
    https://www.facebook.com/smalltape
    https://smalltape.bandcamp.com/album/tangram.

    ALBUM VAN DE MAAND
    Lunatic Soul - Loop Of Fate
    Van het album “The World Under Unsun” (InsideOut / Sony Music, 2025)

    Lunatic Soul is het eigen project van Riverside-componist en -zanger/bassist Mariusz Duda. Het debuutalbum, simpelweg “Lunatic Soul” geheten, verscheen in 2008. Hier en op de vervolgalbums toonde Duda telkens weer aan een zeer getalenteerd songwriter en instrumentalist te zijn. Ligt het accent bij Riverside meer op de (zwaardere) progressieve rock, Lunatic Soul is ingetogener, meer ambientesk. Ook verschaft de Pool zich creatieve vrijheden die hij binnen Riverside minder naar voren kan laten komen. Eind oktober verscheen het achtste studioalbum "The World Under Unsun". Het dubbel-album markeert het laatste hoofdstuk van een doorlopend verhaal dat met het Lunatic Soul-debuut werd begonnen, getiteld "The Circle Of Life And Death", waarin een eenzame kunstenaar reist tussen leven en dood. De muziek is moeilijk te categoriseren en draait om ambiance, atmosfeer, abstractie en ambivalentie. De Pool is erin geslaagd om op het album in elke compositie een perfecte balans aan te brengen. Er zijn erg mooie en sprankelende vocale bijdragen, zeer fraaie instrumentale partijen, soundscapes, toetsenpartijen, veelzijdige percussie – je valt als luisteraar van verrassing in verrassing. Niet om te imponeren, maar steeds passend binnen de flow van het album. Zoals altijd doet Duda bij Lunatic Soul heel veel zelf. Hij is verantwoordelijk voor de lead- en achtergrondzang, piano en andere keyboards, akoestische gitaar, bas, piccolobas en percussie. Hij wordt bijgestaan door de o.a. van de metalband Behemoth gekende drummer Wawrzyniec Dramowicz; daarnaast zijn er bijdragen van saxofonist Marcin Odyniec en gitarist/soundscape-maker Mateusz Owczarek. Wat opvalt is dat de muziek op "The World Under Unsun" op momenten dicht tegen die van (de rustige kant van) Riverside aanschurkt. Nooit eerder lagen Lunatic Soul en Riverside muzikaal zo dicht bij elkaar. “Loop Of Fate” begint met een ritmisch patroon en ambieteskte geluiden, waarna Duda's stem ook ingetogen en ruimtelijk klinkend invalt. In de tweede helft zijn er stevige gitaarstoten te horen en duikt ook het kenmerkende basgitaarspel van Duda op. De link met Riverside is dan weer duidelijker, al valt hier ook nog even de sax van Odyniec bij – iets wat je dan weer niet snel met Riverside associeert. Het geeft dit hypnotiserende nummer wel een passende ontlading.
    Websites:
    https://lunaticsoul.com
    https://www.facebook.com/lunaticsoulband
    https://bandcamp.com/discover/lunatic-soul.

    CAMEL 1
    Bardens, Peter - A Higher Ground
    Van "Water Colors" (Miramar, 1991)

    Peter Bardens was de oorspronkelijke toetsenist van Camel, maar verliet die Britse groep in 1978 na het verschijnen van "Breathless". Hij produceerde vervolgens tot zijn overlijden in 2002 enkele soloplaten, waarop hij deels koos voor meer songmatige popsongs en sfeervolle muziek die richting instrumentale synthesizerpop ging. Op "Water Colors" uit 1991, zijn eerste album voor Miramar, treffen we beide types aan. Met name het gitaarspel van Neale Heywood zorgt ervoor dat nummers als "A Higher Ground" naar toegankelijke symfonische rock neigen, terwijl het enige andere vocale nummer "Is It Any Wonder" door de zang van Syreeta (Wright; overigens de ex van Stevie Wonder) zelfs soulvol klinkt. De instrumentale tracks blijven onder meer door het solide drum- en baswerk ver verwijderd van de in die periode florerende New Age. Van "Water Colors" draaien we het genoemde "A Higher Ground", gezongen door bassist Mychal Lomas.
    Websites:
    https://www.progarchives.com/artist.asp?id=3677
    https://en.wikipedia.org/wiki/Peter_Bardens.

    NIEUW
    Roolaart, Anton - Star Child
    - Rain
    Van "The Ballad Of General Jupiter" (MoonJune Records, 2025)

    In augustus kregen we via de nieuwsbrief van MoonJune Records het verrassende bericht dat dit label van Leonardo Pavkovic de nieuwe CD van multi-instrumentalist/zanger Anton Roolaart ging uitbrengen. Verrassend omdat MoonJune bekend staat om niet altijd even toegankelijke jazzrock en avantgardistische progressieve muziek. Verrassend ook omdat Roolaart tijdens zijn langdurige verblijf in de Verenigde Staten met "Dreamer" uit 2007 en "The Plight Of Lady Oona" uit 2014, twee symfonischerockplaten uitbracht die juist meer onder de traditionele prog vallen. Mede debet daaraan was de inbreng van Rave Tesar, toetsenist bij Annie Haslam en Renaissance, die bekend staat om zijn liefde voor bands als Yes, Pink Floyd en Genesis. Maar volgens Pavkovic, die Roolaarts vorig jaar het MoonJune Festival liet openen en hem volgend jaar juli weer op het festival gepland heeft, zou diens nieuwe album heel anders gaan klinken. Nu we "The Ballad Of General Jupiter" enkele malen beluisterd hebben, kunnen we hem daar deels gelijk in geven. Het nostalgische openingslied "Amsterdam”, het frivole "And The Sky Turned Yellow" en de afsluitende Caravan-achtige Yes-cover "Yesterday And Today" zijn beduidend songmatiger dan voorheen, al is het symfonische element mede door de bijdragen van Rave Tesar nog sterk aanwezig. Dat laatste geldt zeker voor de met negen minuten langste track: het politiek-kritische "The Cry Of Seven Doves". Het saxofoonspel van Wouter Schueler zorgt daarnaast in "Rain" voor een duidelijk Pink Floyd-soundje, versterkt door Rick Wright-achtige Moog-partijen. Dat stuk hebben we voor vanavond uitgekozen, voorafgegaan door het met fraai gitaarwerk gelardeerde "Star Child".
    Websites:
    https://antonroolaart.com/
    https://www.facebook.com/antonroolaartmusic/
    https://antonroolaart.bandcamp.com/.

    NIEUW / ROCKJAZZ
    Celestial Planes – Viaduct City
    Van “Object Perdu” (eigen beheer, 2025)

    In België is de laatste jaren een jonge scene actief die spannende dingen doet op het gebied van moderne jazz, waarbij niet zelden links worden gelegd naar rock en postrock. Begin vorig jaar lieten we bijvoorbeeld muziek van Ping O.D. horen, een sextet rond gitarist Roeland Celis. Die had in 2022 onder eigen naam al het album “Celestial Planes” gemaakt, met bassist Hendrik Vanattenhoven en drummer Matthias De Waele, aangevuld met twee blazers en een neuriënde zangeres. Drie jaar later blijkt Celestial Planes te zijn verworden tot een band, maar dan wel teruggebracht tot het basistrio: Celis plus ritmesectie. “Object Perdu” is dan ook bepaald anders van karakter dan de eersteling en de plaat van het ook met blazers werkende Ping O.D. De ritmesectie speelt relatief simpele, rechte structuren en onthoudt zich van het spektakel waar in de jarenzeventig gewortelde jazzrock door de inbreng van bijv. Billy Cobham en Stanley Clarke mee geassocieerd wordt. Over die basis speelt Celis heldere slaggitaarpartijen waardoor de klank bij vlagen wat weg heeft van wat Pat Metheny Group met “Imaginary Day” produceerde. Als er al sprake is van spektakel dan komt dat van de gitaarlijnen en solo's die Celis over die basis legt: uitermate virtuoos en vingervlug speelt hij die. In een stuk als “Headlights” vraag je je af hoe hij die onnavolgbare alle kanten uitschietende melodieën in vredesnaam bedenkt. Ook in in het fraai opgebouwde “Viaduct City” laat hij dit horen.
    Websites:
    https://roelandcelis.com/
    https://roelandcelis.bandcamp.com/album/objet-perdu
    https://www.facebook.com/roeland.celis.

    NIEUW
    New Grove Project, The - Epiqurium 7
    Van "Epiqurium" (New Grove Music, 2025)

    Per Sundbom, mede-oprichter van The New Grove Project, nam tussen 1997 en 2001 muziek op die de basis moest vormen voor de nieuwe projectplaat "Epiqurium". Dit werk vond dus plaats tussen het debuut "Fool’s Journey" (1996) en het tweede album "Brill" (2005), waarop John Bollenberg en Pär Lindh het leidersstokje hadden overgenomen. De als "Epiqurium 1" tot en met "Epiqurium 7" vastgelegde stukken werden digitaal aangeboden via Bandcamp, terwijl er tevens een cassette bestaat met versies van de vier langste tracks. The New Grove Projects definitieve interpretaties van de composities zijn uiteindelijk onlangs onder leiding van toetsenman Robert Webb uitgebracht, met Sundbom en medeoprichter Ingemar Hjertqvust als co-producers. Kenners van Englands symfonischerockklassieker "Garden Shed" herkennen ongetwijfeld de heerlijke overdaad aan keyboards en vooral Mellotron, in dit geval voortgebracht door het liefkozend Webbotron gedoopte equivalent. Tijdens de ruim vijf kwartier lange, grotendeels instrumentale symfonie wordt Webb bijgestaan door voormalig Änglagård-drummer Mattias Olsson, gitarist Timo Vuoppola van de Finse jazzrockband Balance en het enige originele Project-lid, bassist André Schornoz. De speelse en incidenteel met koorzang verlevendigde nummers laveren tussen subtiel en jolig dan wel slepend en dramatisch. Wat dat betreft wordt de van de eerdere uitgaven bekende fascinatie met de klassieke symfo in ere gehouden, al stookt vooral Vuoppola met enkele flitsende progrock- en fusionsolo’s het vuurtje geregeld op. Overigens is het interessant dat Webb, na drummer Jode Leigh, het tweede New Grove Project-lid met England-DNA is. Van "Epiqurium", dat is uitgebracht door het nieuw opgezette New Grove Music-label, draaien we het zevende deel.
    Websites:
    https://newgroveproject.bandcamp.com/album/epiqurium
    https://persundbom.bandcamp.com/album/epiqurium-the-original (het originele album)
    https://www.facebook.com/p/New-Grove-Project-100067063190097/
    https://www.newgrovemusic.se/
    https://www.facebook.com/people/New-Grove-Music/61573805690287/.

    KERST 1
    Bravin, Alberto - Have Yourself A Merry Little Christmas

    Eerder deze uitzending lieten we al een voorproefje horen op het komende Big Big Train-album "Woodcut", dat op 6 februari a.s. zal verschijnen. Nadat de opnamen daarvoor waren afgerond, zocht zanger Alberto Bravin naar iets om zijn zinnen te verzetten en waagde zich aan een eigen versie van de kerstklassieker "Have Yourself A Merry Little Christmas", origineel opgenomen in 1944 door Judy Garland. Bravin speelt alle instrumenten op deze versie zelf en we horen ook wel iets terug van zijn eigen muzikale invloeden in het arrangement, waarbij vooral de aan Queen refererende ontlading opvalt.
    Websites:
    https://www.bigbigtrain.com/
    https://www.facebook.com/bravinmusic/
    https://www.facebook.com/bigbigtrain/
    Dit nummer op YouTube: https://youtu.be/DP29cFfzh-o?si=HCk2gGIVhRBPTlfz.

    KERST 2 / CAMEL 2
    Latimer, Andrew – Silent Night
    Van de Bandcamp-release “Silent Night” (eigen beheer, 2025)

    Vorige maand was Andy Latimer onze Artiest van de Maand. De Camel-voorman heeft de afgelopen maanden namelijk veel fraaie muziek via Bandcamp met zijn fans gedeeld, waaronder complete suites, zoals het als album te beschouwen “War Stories”. Als dank aan alle trouwe fans die zich enthousiast hebben uitgelaten over al dat werk, heeft Latimer aan die downloads een kerstboodschap toegevoegd in de vorm van zijn versie van de klassieker “Silent Night”. Natuurlijk weer met de onvolprezen gitaarklanken van de grootmeester. Uiteraard willen we u dit niet onthouden. Het nummer is gratis te dowloaden via Bandcamp.
    Websites:
    https://andrewlatimer.bandcamp.com/track/silent-night
    https://www.camelproductions.com/ (niet geactualiseerd)
    https://www.facebook.com/camel.latimer/.