Uitzending Terugluisteren

The current broadcast will be available to listen to for two months here:

OPENER
Oldfield, Mike - Sailing
Afkomstig van "Man On The Rocks" (Virgin / Universal, 2014)

“Sailing” is de eerste single van het nieuwe rockalbum van Mike Oldfield, “Man On The Rocks”, dat over twee weken verschijnt. Wij komen niet verder dan dat dit “Sailing” toch wel heel erg te veel een invuloefening is. Het luister lekker weg en zanger Luke Spiller, die naar het schijnt alle zangpartijen op het album voor zijn rekening neemt, heeft een aangename stem. Maar het is wat ons betreft wat teveel een muzikaal equivalent van 'Iedereen kan schilderen met Ravensburger'. :-)
Websites: http://youtu.be/YgpS6dQVHbg (voor deze clip)
en http://mikeoldfieldofficial.com/

NIEUW
Hammill, Peter & Gary Lucas - Of Kith And Kin
Van "Other World" (Esoteric Antenna, 2014)

Gary Lucas was al bewonderaar van Peter Hammill sinds hij begin jaren zeventig Van Der Graaf Generators debuut "The Aerosol Grey Machine" hoorde. Hij was er dan ook bij, net als uw presentator, toen Van Der Graaf Generator in 2005 voor het eerst in een kleine dertig jaar weer op het podium stond in Londen. De Amerikaan kwam hier dus de Atlantische Oceaan voor over, dat geeft de diepte van z'n bewondering wel aan! Natuurlijk kende Hammill meestergitarist Lucas ook - van diens werk met Captain Beefheart en Jeff Buckley bijvoorbeeld. En ook van die kant was er waardering voor het werk van de ander. En toen er via internet contact werd gelegd kwam al snel de mogelijkheid van een samenwerking ter sprake. Maar dan wel samen in één ruimte. En zo kwam Lucas wederom naar Engeland toe, voor wat op voorhand de opname van een EP zou gaan worden. Het werd een volwaardig album met 14 stukken. Sommige op basis van meegebrachte ideeën, andere 'on the spot' ontstaan. Overigens wel vaak door Hammill verder bewerkt nadat Lucas huiswaarts was gekeerd. Ongeveer driekwart songmatig, voor de rest in de vorm van uit improvisaties ontstane klankweefsels, van ingetogen tot behoorlijk bizarre geluidssculpturen. Wij kiezen voor een song die aandoet als een typisch Hammill-solo-lied, ware het niet dat Lucas het omkleed heeft met z'n verfijnde spel en effectengebruik, zoals hij ook hier en daar op Jeff Buckley's "Grace" deed. Wat dat betreft is het fijn om Hammill voor het eerst in zo'n dikke twintig jaar, toen de samenwerkingen met Jon Ellis stopte, weer eens met een échte gitarist te horen. Want wat je ook van 's mans werk vindt, je kunt niet volhouden dat hij zelf een groot virtuoos is op de zessnaar.
Websites: http://sofasound.com
en http://www.garylucas.com/
en http://www.cherryred.co.uk/shopexd.asp?id=4501

NIEUW
Airey, Don - Claire D'Loon
- Flight Of Inspiration
Van "Keyed Up" (Mascot, 2014)

Don Airey, de toetsenist die al weer zo'n 12 jaar deel uitmaakt van Deep Purple, maakt ook zo af en toe een solo-album. Hoewel: z'n eerste verscheen weliswaar in 1988 ("K2"), dit "Keyed Up" is alweer de derde sinds 2008 en z'n vierde in totaal. Heerste er op Deep Purple's "Now What?!" bij tijd en wijle een Emerson, Lake & Palmer-achtig sfeertje met dank aan Airey's rijke Hammond-orgel- en overige toetsenspel, op "Keyed Up" is dit bepaald niet minder het geval. Al was het maar omdat Airey net als Keith Emerson ook Dave Brubecks "Blue Rondo À La Turk" speelt, als eerbetoon aan Emerson en The Nice. Ook klassieke hardrock-stukken zijn te horen, onder andere in de hand gewerkt door de zangstijl van Carl Sentance en Graham Bonnet, beiden met een achtergrond in dat stevige genre. Airey blikt ook terug op vroegere bands waar hij deel van uitmaakte: hij herinterpreteert namelijk stukken van Colosseum en Rainbow en zijn oude werkgever wijlen Gary Moore heeft een gastrolletje in wat wel tot diens allerlaatste opnamen moet behoren. Mooiste gitaarwerk van het album zit wellicht in "Claire D'Loon", een heerlijk meeslepende bijna-instrumental, met ruggengraatprikkelend snarenspel van de evenwel vrij onbekende Simon MacBride. Het daaropvolgende "Flight Of Inspiration", met een lekker pompeuze climax, had niet misstaan op "Now What?!".
Website: http://www.donairey.com/

NIEUW
Aisles – Hero
Van: “4:45 AM” (Presagio Records, 2013)

De Chileense groep Aisles werd in 2001 in Santiago de Chile opgericht en bracht eind 2013 met “4:45 AM” zijn derde album uit. De voorgangers “The Yearning” (2005) en “In Sudden Walks” (2009) werden ook al internationaal opgepikt, maar Aisles is gaandeweg absoluut gegroeid. Muzikaal, maar ook letterlijk. Haalde toetsensist Alejandro Meléndez de drums uit een kastje en verzorgde hij ook de vocalen – inmiddels zijn met Felipe Candia en Sebastián Vergara een echte drummer en zanger aangetrokken. Ondanks die zanger houdt Aisles er ook van om instrumentale stukken te spelen: “4:45 AM” bevat er vier. De groep is stilistisch niet in één hokje te plaatsen. Soms hoor je typische neoprog-passages, dan weer heel sfeerrijke stukken die verwijzen naar Pink Floyd, of Marillion ten tijde van “Brave”. Luister bijvoorbeeld naar het Steve Rothery-achtige gitaarhuilen dat Germán Vergara weet te produceren! Ook zijn er meer poppy stukken toegevoegd die wel wat neigen naar de jarentachtigprogsound van Rush en Mike + Mechanics. Fusiontrekjes en af en toe ook latin-invloeden zorgen voor extra spanning. Wij gaan luisteren naar een van die sfeervolle instrumentals: “Hero”.
Website: http://www.aislesproject.com/

NIEUW
Watch, The - The Last Mile
Van "Tracks From The Alps" (Pick Up Records, 2014)

Nee, The Watch steekt niet onder stoelen of banken wat de grote invloed is op de muziek van de band rond zanger Simone Rossetti. Zeker niet nu de groep regelmatig met Genesis-covershows op de planken staat. Ook het zesde studio-album "Tracks From The Alps" stroomt weer over van de Genesis-referenties. Dat begint al met een letterlijke referentie aan "Apocalypse In 9/8" in opener "A.T.L.A.S.". Er is zelfs een Genesis-cover opgenomen in de vorm van het bepaald niet voor de hand liggende "Going Out To Get You", een obscure song uit de "Trespass"-periode. Ook het slotnummer past in dit plaatje, kent een fraaie opbouw en eindigt met een fraaie passage over golvende Mellotron-strings. Op 23 maart speelt de band “The Lamb Lies Down On Broadway”, aangevuld met eigen repertoire in W2 in Den Bosch, op zondag 27 april speelt The Watch in het Waalse Soignies tijdens het Prog-Résiste-festival Genesis' "Foxtrot" in z'n geheel. Op 16 mei staat in de Purmerendse P3 “The Lamb” weer centraal.
Website: http://www.thewatchmusic.net/

VAN EIGEN BODEM
Trion – Gananoque
Van “Funfair Fantasy” (Oskar, 2013)

Het Nederlandse progtrio Trion levert met “Funfair Fantasy” het derde album uit sinds de oprichting in 2003. Trion bestaat uit Flamborough Head-toetsenist Edo Spanninga, voormalig Flamborough Head en huidig Leap Day-gitarist Eddie Mulder en Odyssice-drummer Menno Boomsma. Indachtig de bandnaam Trion beperkt Spanninga zich tot Mellotron-sounds, niet gespeeld op een echt exemplaar, maar als samples ingeladen in zijn keyboards. Mulder is bij Trion ook als bassist te horen. “Funfair Fantasy” bevat 10 tracks in de van Trion bekende stijl. Liefhebbers van warme instrumentale symfonische muziek met een zeventigerjarensfeer, zullen zonder enige twijfel genieten van “Funfair Fantasy”.
Website: http://www.flamboroughhead.nl/Trion/home.htm

IN HET NIEUWS
Tangent, The - Evening TV
Afkomstig van "Le Sacre Du Travail" (InsideOut, 2013)

Deze week werd de uitslag van de jaarlijkse grote DPRP Poll 2013 bekend. Een aantal winnaars waren de verwachte grote namen: beste album - Steven Wilson, beste DVD - Anathema, beste artwork – Mark Wilkinson (voor het laatste album van Fish). Opvallend is de winnaar in de categorie 'beste dan wel favoriete toetsenist'. Dat is namelijk Andy Tillison van The Tangent geworden. Het vorig jaar verschenen album “Le Sacre Du Travail” bereikte in de albumlijst van deze poll plaats 13, maar als toetsenist liet hij grote namen als Adam Holzman (Steve Wilson Band), Jordan Rudess (Dream Theater) en Ryo Okumoto (Spock's Beard) ruim achter zich. Voor ons een goede reden om ook nog weer eens aandacht te schenken aan het meest recente, maar misschien ook wel meest taaie album van The Tangent met het slotdeel van de lange Electric Sinfonia "Le Sacre Du Travail".
Website: http://www.thetangent.org/.

LIVE-TIP / OPENER
Vandenberg - Kamikaze
Van "Alibi" (Atco, 1985) en "The Definitive Vandenberg" (Warner Music, 2004)

Ad Vandenberg is terug! Vandenberg’s Moonkings is het gloednieuwe muzikale kindje van de Enschedese gitarist bekend van Vandenberg en natuurlijk Whitesnake. Samen met zanger Jan Hoving en de jonge honden Sem Christoffel (bas) en Mart Nijen Es (drums) die beiden afstudeerden aan de Artez popacademie in Enschede, nam Vandenberg het debuutalbum van Vandenberg's Moonkings op. En dat album gaat natuurlijk in Enschede in première en wel op 21 februari in Atak. Het concert is echter al wel uitverkocht... Maar er komen meer optredens, onder andere op Bospop, op 13 juli, in Weert. Het album is sinds vrijdag tijdelijk te beluisteren via de luisterpaal van 3VOOR12 en ligt volgende week in de winkels. Veel raakvlakken heeft de melodieuze hardrock niet met de scope van ons programma, die waren er in het verleden bij Vandenberg in ieder geval soms wel. Daarom grijpen we deze aanleiding met beide handen aan om eens wat van Vandenbergs zwanenzang te laten horen: de fijne instrumental "Kamikaze", die bijvoorbeeld uitstekend gepast zou hebben als aftitelingsmuziek bij een actiefilm!
Websites: http://www.moonkingsband.com/
en http://3voor12.vpro.nl/luisterpaal/albums/Vandenbergs-Moonkings.html

NIEUW
Angra – Gentle Change (live)
Van “Angels Cry - 20th Anniversary Tour” (earMUSIC / Edel, 2014)

Angra is een van de populairste melodische metalbands van Brazilië die geroemd wordt om zijn technisch hoogstaande spel. De band bracht in 1993 haar debuutalbum "Angles Cry" uit dat het startschot was voor een lange, succesvolle carrière. Ter ere van het twintigjarig bestaan van "Angels Cry" gaf Angra op 25 augustus 2013 een speciaal concert in thuishaven São Paulo. Met Fabio Lione (Rhapsody of Fire, Vision Divine, ex- Kamelot) op zang speelde de groep het debuut bijna in zijn geheel en voegde aan de setlist ook nog wat fan-favorieten toe. Extra bijzonder werd de avond door gastoptrens van de Finse Tarja (in "Stand Away" en de Kate Bush-cover "Wuthering Heights"), voormalig Scorpions gitarist Uli Jon Roth en het Braziliaanse strijkkwartet Familia Lima. Angra maakt deze zomer de Atlantische oversteek naar Europa, maar er zijn tot nu toe alleen optredens in het Franse Clisson (Hellfest, op 22 juni) en Londen (The Underworld, 24 juni) bekend. Wij kiezen voor een van de met strijkers verrijkte songs: “Gentle Change”.
Website: http://angra.net/site/english-home/

HERUITGAVE
Sand Snowman - Faded Flowers
Van "Two Way Mirror" (Tonefloat, 2009), nu ook deel uitmakend van "Sand Snowman Sand CD Box" (Tonefloat, 2014)

De Brit Gavan Kearney is al wat jaartjes actief onder de naam Sand Snowman. Aanvankelijk, midden vorig decennium, met muziek die nog het beste was te plaatsen in de toenmalige freakfolk-beweging: naïevig aandoende folk-melodieën, veelal onvast gezongen door een gastzangeres, en met psychedelische vervreemdende aankleding. Dit is te horen op de albums "I'm Not Here" en "The Twilight Game", die nu samen met het in 2009 verschenen "Two Way Mirror" in fraaie mini-LP-hoesjes verpakt zitten in een dik-kartonnen boxje. Dat "Two Way Mirror" is echter andere koek. Hierop horen we een mengsel van ingenieuze gitaarweefsels en kleurrijke, zeer gelaagde sfeertekeningen, af en toe afgewisseld met een coherente song. En die twee songs worden gezongen door kameraad Steven Wilson, op wiens eerste soloplaat "Insurgentes" Sand Snowman op z'n beurt te horen is. Ook het eind 2011 verschenen "The World's Not Worth It" bevat een dergelijke spannende vorm van klankschildering. Ook daar werkte Steven Wilson aan mee. Af en toe zijn er lijnen te trekken naar diens Storm Corrosion-project met Mikael Akerfeldt. De albums zijn uitgebracht door het Rotterdamse Tonefloat, dat ook een verzamelbox uitbracht met al het experimentele ambienteske Krautrock-getinte werk dat Steven Wilson uitbracht onder de naam I.E.M. (Incredible Expanding Mindfuck).
Website: http://sandsnowman.bandcamp.com/

EEN GEDEELDE VERJAARDAG
Genesis - The Knife
Afkomstig van "Trespass" (Charisma, 1970)
IQ - Awake And Nervous
Afkomstig van "Tales From The Lush Attic [2013 Remix]" (Samurai, 1983; remix: GEP, 2013)

Woensdag 13 februari blijkt voor progliefhebbers best wel een opmerkelijk dag te

zijn: het is namelijk zowel de verjaardag van Peter Gabriel als IQ's zanger Peter Nicholls. Ze werden die dag respectievelijk 64 en 55 jaar. En dus is er natuurlijk niks toepasselijker dan muziek te draaien waar op zij te horen zijn. We hebben gekozen voor tracks van albums die eigenlijk door iedereen beschouwd worden als het 'ware' debuut van hun beider bands. Allereerst draaien we “The Knife” van Genesis van “Trespass” uit 1970, gevolgd door “Awake And Nervous” van IQ's “Tales From The Lush Attic”. En als je die twee tracks zo na elkaar hoort is het ook nog eens duidelijk dat die wat rauwere sound van Genesis' eerste album erg mooi past bij de ongepolijste sound van IQ, hoewel er ruim 13 jaar zit tussen de beide opnamen.
Websites: http://www.genesis-music.com/
en http://www.iq-hq.co.uk/

ALBUM VAN DE MAAND FEBRUARI
Airbag – Surveillance Part 2 & 3
Van "The Greatest Show On Earth" (Karisma Records, 2013)

Het Noorse kwintet Airbag opereert al sinds begin deze eeuw in de huidige formatie en verschillende bandleden spelen al sinds 1994 samen, maar toch noemt de band zelf 2004 als oprichtingsjaar. Dat jaar bracht Airbag de promo-EP “Come On In” uit, die tot de bands eigen verbazing samen met de latere EP’s in 2006 en 2007 meer dan tweehonderdduizend keer werden gedownload. Sindsdien volgden nog twee volwaardige albums, Na "Identity" (2009) en "All Rights Removed" (2011) is er nu "The Greatest Show On Earth". Door het karakter van Airbags muziek krijgt de band zowel lof als kritiek: je kunt namelijk niet om de sterke Pink Floyd-invloed heen, die zelfs uit het hoesontwerp spreekt. "The Greatest Show On Earth" bevat gewoon weldadige spacy symfo vol sfeertjes waarop het heerlijk wegzweven is. Wat wil je, in een band waarin drie leden toetsen bespelen, en waarin een belangrijke plaats is gereserveerd voor fantastisch gitaarwerk. Airbag speelt op zaterdag 22 maart in De Lakei Helmond; het betreft een exclusief Europees optreden in de nieuwe spiksplinternieuwe concertzaal van De Lakei: de Cacaofabriek!
Website: http://www.airbagsound.com/

NIEUW
Foreigner – Long Long Way From Home
Van “I Want To Know What Love Is: The Ballads” (Edel, 2014)

In de jaren 70 en 80 was Foreigner één van de populairste rockbands ter wereld, al was die populariteit bij het grote publiek vooral te danken aan de zoete ballads. Reden te meer die ballads samen te brengen. Komt ook goed uit met Valentijnsdag in het vooruitzicht. Onder de titel “I Want To Know What Love Is: The Ballads” verzamelt de Brits-Amerikaanse band zijn bekendste liedjes (op “Cold As Ice” na). De nummers werden nieuw opgenomen met zanger Kelly Hansen, een waardig opvolger van Lou Gramm. Los van de herbewerkingen van zeven klassiekers bevat het album het nummer “Save Me” van het album “Feels Like The First Time” plus nog eens zes rockballads van het laatste volwaardige studioalbum van Foreiger, “Can’t Slow Down”. Op het tweede schijfje staan opnames van een akoestisch optreden van de band in juli 2013 in Friedrichshafen, Duitsland.
Website: http://www.foreigneronline.com/.

NIEUW
Within Temptation - Let Us Burn
Van het album “Hydra” (BMG, 2014)

“Within Temptation heeft zijn zesde studioalbum vernoemd naar een onverslaanbaar meerkoppig hellebeest uit de Griekse mythologie. Bij de Hydra van Lerna groeide elke afgehakte kop in tweevoud weer aan. Ofwel: datgene waar iemand weerstand tegen biedt, komt dubbel zo hard terug. Je zou dat idee van een hardnekkig obstakel kunnen spiegelen aan de progressie in het werk van Within Temptation, aangezien de band altijd weer uitkomt bij dezelfde basis. Op het album “Hydra” zelfs meer dan ooit, want na platen met symfonieorkesten, akoestische opnames, covers en een poging tot een groots multimediaal concept (voorganger “The Unforgiving”), keert Within Temptation hier terug naar de kern. “Hydra” is zelfs het minst melodische album sinds het debuut “Enter” uit 1997. Meer dan in recente jaren rusten de composities van Within Temptation op stevige gitaarriffs, terwijl de symfonische elementen veel spaarzamer en (mede daardoor) effectiever ingezet worden. Niet dat Sharon den Adel en consorten nu vies zijn van bombast. Het duet met voormalig Nightwish-zangeres Tarja Turunen bewijst dat wel. Pogingen om iets unieks aan het bandgeluid toe te voegen, blijken lastig. De rap van Xzibit op “And We Run” en het duet met Soul Asylum-zanger Dave Pirner zijn eerder gedateerd dan vernieuwend.” - aldus Pierre Oitmann op Nu.nl. We kunnen ons helemaal vinden in dat oordeel en vinden het jammer dat Within Temptation nu weer minder voor melodie kiest. Commercieel is het album nu al een succes. Een week voor de officiële release in de Verenigde Staten komt “Hydra” binnen op de eerste plaats in de rocklijst van iTunes. In de algemene Amerikaanse ranglijst van iTunes staat Hydra op de 10de plek. Het is voor het eerst dat een album van een Nederlandse band in de Amerikaanse iTunes-top 10 staat. Op 20 februari geeft Within Temptation een uitverkochte try-out show in de Effenaar in Eindhoven. De wereldtour van Within Temptation start op 26 februari 2014 in Helsinki en eindigt met twee optredens in de Heineken Music Hall op 2 en 3 mei 2014, waarvan de eerste inmiddels is uitverkocht.
Website: http://www.within-temptation.com.

NIEUW
East - Hüség (live)
- Keresd Önmagad (live)
- Mágikus Erö (live)
Van de DVD "Messze A Felhökkel: Koncertfilm" (Tom-Tom Records, 2014)

De Hongaarse groep East bestond tussen 1975 en 1994 en maakte in die periode zowel verfijnde progressieve rockplaten als commerciële, toegankelijke rock. In de progressieve wereld zijn vooral de eerste twee studio-albums, "Játékok" (1981) en "Hüség" (1982), die tot stand kwamen in wat de band op zijn eigen site de 'tweede periode' noemt: begin jaren '80. Denk aan een mengeling van de volle warme sound van Genesis ten tijde van "Wind & Wuthering" en de rocky prog met lichte jazzrocktrekjes van Manfred Mann's Earth Band van midden jaren '70. Het uiterst elastische Moog-spel van toetsenist Geza Palvolgyi is zeker ook geïnspireerd op dat van Manfred Mann. In de loop van de jaren tachtig haken één voor één de leden van die topbezetting af, maar de nieuwe line-ups hadden wel grote commerciële successen binnen de Hongaarse landsgrenzen, hoewel de band ook daarbuiten publiek vindt. Bassist Peter Moczan is de enige die alle bezettingen meemaakt en met de na korte afwezigheid teruggekeerde Palvolgyi in de gelederen wordt een internationaal platencontract getekend voor een laatste studio-album: "Radio Babel" in 1994, dat een prima mengsel van de beide gezichten van de band biedt. Het afscheids-live-album heeft met "Twee Gezichten" ("Két Arc") dan ook een goed gekozen titel. Maar zoals bij alle bands kwam er ook bij East een reünie: in 2012 was er een groots optreden voor een volgepakte grote zaal, dat gelukkig is vastgelegd voor de DVD "Messze A Felhökkel: Koncertfilm" die vorige maand verscheen. De band staat afwisselend in de "Játékok"/Hüség"-bezetting en de "Radio Babel"-bezetting op het podium. Inclusief een extra gitarist en twee achtergrondzangeressen in totaal 12 personen. Om de stemming er bij het publiek goed in te krijgen wordt geopend met een blok van liefst 6 van de 10 nummers van "Hüség", door velen de beste East-plaat genoemd. Daarna gaan we met sprongetjes door de latere carrière, waar toch heel fijne songs tussen blijken te zitten, waarin de gitaristen en de toetsenist bovendien regelmatig flink uitpakken. Slot-offensief bestaat vervolgens uit 7 van de 10 stukken van het debuut "Játékok", alvorens met 12 man sterk de hymne-achtige toegift (een song van "Radio Babel") wordt ingezet. Alle muzikanten zijn erg in vorm, alleen de beide zangers zijn misschien een kwestie van 'acquired taste', maar die houden vaak hun mond. Beeld- en geluidskwaliteit zijn uitstekend! Wij gaan luisteren naar de opening van het concert: De drie eerste nummers van "Hüség".
Website: http://eastzenekar.hu/ (In Hongaars, maar met Google Translate wel leesbaar, anders staat hier ook wat: http://www.progarchives.com/artist.asp?id=89 ).

NIEUW
Brun, Ane with Fleshquartet - The Opening
Van "Rarities" (Balloon Ranger Recordings, 2013)

Vorig jaar verscheen van de in Noorwegen geboren en getogen, maar tegenwoordig in Zweden wonende zangeres Ane Brun een verzamel-dubbel-album, met aparte versies, nooit eerder uitgebrachte songs en covers. "The Opening" schreef Brun speciaal voor de herkenningsmelodie voor de vijfde en laatste Wallander-serie, waarbij ze het gegeven dat de hoofdpersoon van de serie, inspecteur Wallander, aan Alzheimer lijdt, heeft willen verwoorden. Ze voert het stuk uit samen met Fleshquartet, een gezelschap dat de meeste muziek voor de op Henning Mankells personages gebaseerde series heeft uitgevoerd.
Website: http://www.anebrun.com/.

NIEUW
Dynamo Bliss – Circadian Rhythm
Van “Day And Night” (eigen beheer, 2013))

HWe luisterden net naar Ambrosia, een band die niet binnen de lijntjes van de progrock blijft. Dynamo Bliss is ook zo’n band. Deze driemansformatie uit Zweden maakt zeer ingenieuze prog, met een dikke knipoog naar bands als The Beatles, ELO en The Alan Parsons Project. Maar we menen ook Klaatu terug te horen in de muziek van Dynamo Bliss. De plaat voelt aan als een concept; korte interludes, die de verschillende delen van de dag verklanken, verbinden de langere nummers. Een van de belangrijkste ingrediënten van de plaat wordt gevormd door, zoals bij alle voorgaande genoemde bands, de vocalen. Die zijn bij Dynamo Bliss ook dik in orde - naast het feit dat de band muzikaal gezien ook nog eens zeer sterk voor de dag komt. “Day And Night” is alweer de derde plaat van Dynamo Bliss. Toch verrassend dat we de groep niet eerder hebben opgemerkt.
Website: http://dynamobliss.com/.

HERUITGAVE
Phase - Quiescent Gale
Van "Midnight Madness" (QCA Records/Red Mark, 1978 / The Laser's Edge/Modulus, 2013)

"Midnight Madness" van Phase is de derde uitgave Modulus, een sub-label van The Laser's Edge. Modulus brengt in kleine edities van 500 stuks albums opnieuw uit, die onder progressieve rockfans de status van 'super-cult' hebben. Randy Roos en het Nederlandse gezelschap Het Pandorra Ensemble gingen Phase voor. "Midnight Madness" bevat rauwe progressieve jazzrock, geïnspireerd op onder andere Mahavishnu Orchestra, Chick Corea en Jan Akkerman. Grotendeels live in de studio opgenomen, met veel gitaar-, piano- en Moogsolo's. Zoals de luisteraars van Xymphonia weten hebben we een zwak voor Happy The Man-getint materiaal en het gekozen nummer “Quiescent Gale” valt ook in deze categorie.
Website: https://www.lasercd.com/

ALBUM VAN DE MAAND FEBRUARI
Airbag – Call Me Back
Van "The Greatest Show On Earth" (Karisma Records, 2013)

Het Noorse kwintet Airbag opereert al sinds begin deze eeuw in de huidige formatie en verschillende bandleden spelen al sinds 1994 samen, maar toch noemt de band zelf 2004 als oprichtingsjaar. Dat jaar bracht Airbag de promo-EP “Come On In” uit, die tot de bands eigen verbazing samen met de latere EP’s in 2006 en 2007 meer dan tweehonderdduizend keer werden gedownload. Sindsdien volgden nog twee volwaardige albums, Na "Identity" (2009) en "All Rights Removed" (2011) is er nu "The Greatest Show On Earth". Door het karakter van Airbags muziek krijgt de band zowel lof als kritiek: je kunt namelijk niet om de sterke Pink Floyd-invloed heen, die zelfs uit het hoesontwerp spreekt. "The Greatest Show On Earth" bevat gewoon weldadige spacy symfo vol sfeertjes waarop het heerlijk wegzweven is. Wat wil je, in een band waarin drie leden toetsen bespelen, en waarin een belangrijke plaats is gereserveerd voor fantastisch gitaarwerk. Airbag speelt op zaterdag 22 maart in De Lakei Helmond; het betreft een exclusief Europees optreden in de nieuwe spiksplinternieuwe concertzaal van De Lakei: de Cacaofabriek!
Website: http://www.airbagsound.com/ .

OPENER
Ambrosia – I Wanna Know
Van “Somewhere I Never Travelled” (Warner Brothers, 1976)

Raar bandje dat Ambrosia. Overduidelijk begonnen als een progband, wisten de leden ook zeer aangename pop-invloeden in hun muziek te verweven. Het ene moment luister je naar een zwaar orkestraal stuk, of spacy progstuk, het volgende naar Steely Dan- of Toto-achtige pop. Het tweede album zou hét statement van de band worden en als productieteam werden Alan Parsons en Andrew Powell aangetrokken. Het resultaat is een geweldig klinkende plaat, waar men echter niet het momentum, dat het debuut had gecreëerd, mee wist te behouden. De plaat bleekt te ambitieus voor de gemiddelde luisteraar. Voor de progliefhebber is er echter veel te genieten. Na dit album werden de prog-invloeden duidelijk minder en kwam ook het commerciële succes in de Verenigde Staten: de band schreef een aantal grote hits op zijn naam. Na een vijftal studio-albums viel het doek echter voor Ambrosia, om in 1989 de eerste reünie te hebben. De laatste jaren is Ambrosia nog steeds actief, zij het wel zonder David Pack, een van de sleutelleden.
Website: http://www.ambrosiaweb.com/

LIVETIP
Hackett, Steve - Cassandra
Van "Feedback 86" (Camino Records, 2000 / Victor Entertainment, 2001)

Steve Hackett zal op 17 mei in De Pul in Uden zijn Genesis Revisited II-programma op de bühne brengen. Ter gelegenheid daarvan doken we in zijn geschiedenis en stuitten op "Feedback 86", een project dat hij in 1986 na het uiteenvallen van de superformatie GTR opzette. Ondanks de medewerking van Bryan May, Marillion-leden Ian Mosley en Pete Trewavas en Chris Thompson bleef het materiaal tot 2000 op de plank liggen. Uiteindelijk bracht Hackett de acht nummers zelf uit, waarna duidelijk is dat opener “Cassandra” het prijsnummer is.
Website: http://www.hackettsongs.com/

NIEUW
Crosby, David - The Clearing
- Set That Baggage Down
Van "Croz" (Blue Castle Records, 2014)

Na een aantal jaren van activiteiten met Graham Nash én met Stephen Stills en zelfs eventjes met Neil Young erbij, brengt de inmiddels 72-jarige overlever David Crosby voor het eerst in 21 jaar weer eens een solo-album uit. En we vinden het, met alle respect, wel weer eens fijn de man zónder Graham Nash aan zijn zijde te horen. Laten we wel wezen: een plaat als "Déja Vù" past absoluut in een progrockplatencollectie, maar dan toch zeker eerder om David Crosby's steeds weer intrigerende titelnummer dan om Graham Nash-bijdragen als "Our House"! Maar "Croz" sluit niet zozeer aan bij het CSN(&Y)-werk als wel bij de beide studioplaten die Crosby met CPR maakte. Dat was een trio dat naast Crosby bestond uit sessiegrootheid Jeff Pevar en de dan recent teruggevonden zoon James Raymond. En die Raymond heeft ook een voorname rol op "Croz", dat dan ook niet echt een solo-album is te noemen. En net als bij CPR is er sprake van een zeker fusionpop-element, dat doet denken aan Steely Dan en sommige albums van collega-nachtegaal James Taylor. De instrumentatie is uiterst verfijnd, de productie exquise. En daardoor knallen allerlei details uiterst sprankelend uit de boxen. Zoals de 'sweeping' omslag in "The Clearing" of de schitterende gitaarpartij van Shane Fontayne in "Set That Baggage Down". Fontayne schreef mee aan dat nummer en "The Clearing", wellicht het hoogtepunt van de plaat, is van de hand van Raymond. Crosby schreef ook zelf veel en laat ook z'n intieme, diep doorvoelde kant horen, die zowaar ietwat Roy Harper-achtig blijkt te kunnen uitpakken.
Website: http://www.davidcrosby.com/

HERUITGAVE
Windo, Gary - Missy
Van "Steam Radio Tapes" (Gonzo Multimedia, 2013)

Vorige week draaiden we muziek van de band Mirage die in 1977 de nieuwe opnamefaciliteiten van Jon Anderson mochten testen, wat leidde tot het album "Now You See It...". De onder meer in de Canterbury Scene bekende saxofonist Gary Windo overkwam iets dergelijks een jaar daarvoor. Hij kreeg van drummer Nick Mason de uitnodiging om Britannia Row, de nieuwe studio van Pink Floyd, uit te proberen. Gedurende drie jaar werden sessies opgenomen, waaraan musici als Hugh Hopper, Peter Van Hooke, Bill MacCormick, Steve Hillage en Robert Wyatt aan deelnamen. Mason zelf liet zich ook niet onbetuigd en drumde en produceerde eveneens. De opnames zijn tot voor kort nooit in hun geheel gepubliceerd. Gonzo geeft ze nu uit, samen met heruitgaven van twee soloplaten van Windo, "Dogface" oorspronkelijk uit 1982 en "Deep Water" uit 1987.
Website: http://www.pamelawindo.com
en http://www.gonzomultimedia.co.uk/

SEVENTIES
Wally – Your Own Way
Van “Wally” (Atlantic, 1974)

Net als Ambrosia is Wally ook een band die zijn muzikale invloeden uit verschillende potjes bijeen snoept. Naast de prog-invloeden heeft de band ook duidelijk een americana-kant. De gangmakers hierin zijn zanger/gitarist Roy Webber, violist Pete Sage en pedal steelgitaarspeler Paul Middleton. Dit zorgt voor een smeltkroes van Yes, Genesis en CSN en the Eagles. Begin jaren 70 maakte Wally twee zeer mooie albums, helaas bleef het hierbij. Gelukkig voor ons zijn er al de nodige reünies geweest én een heus comeback-album. De laatste jaren was het echter weer wat stilletjes rond de band. Laten we hopen dat er snel weer een opstanding komt. Vanavond gaan we luisteren naar het heerlijke pedal steelgeluid, dat de drijvende kracht is van het nummer “Your Own Way”.
Website: http://www.wallymusic.co.uk/.

MONUMENT
Ruiz, Borja - Bajo El Reino De La Luna Parte I (excerpt)
Afkomstig van "Bajo El Reino De La Luna" (Nunatak Sound, 2010)

Aan wie doet dit je denken: een album waarop een tweedelig muziekstuk staat waar in invloeden uit folk, klassieke muziek en rock met elkaar op ingenieuze wijze worden gemengd, gecomponeerd en nagenoeg in zijn geheel ingespeeld door één muzikant. We durven te wedden dat hier bij gelijk aan Mike Oldfield is gedacht en zijn vroege albums “Tubular Bells”, “Hergest Ridge” en “Ommadawn”. En hoewel we kunnen stellen dat zijn muziek van grote invloed is geweest zijn er maar weinigen die het echt hebben aangedurfd om in zijn voetsporen te treden. De Spanjaard Borja Ruiz durft het aan en slaagt daar wat ons betreft met verve in, met zijn album “Bajo El Reino De La Luna” wat zo veel betekent als 'onder het koninkrijk van de maan'. Het album is reeds in 2010 uitgebracht maar nu pas onder onze aandacht gekomen. Het lijkt er echter op dat we hiermee toch haast een primeur hebben, want voor de rest vind je online nagenoeg geen enkele reuring rondom dit album. Tijd om daar een klein beetje verandering in te brengen want Ruiz' album is met recht een klasse apart. Ruiz is namelijk een begenadig multi-instrumentalist, want naast de diverse gitaren, percussie, fluiten en toetseninstrumenten die hij bespeelt, is hij ook nog eens een prima violist. Koppel dat aan het feit dat het qua compositie ook nog eens helemaal klopt en Ruiz het album schitterend heeft opgenomen en we kunnen gerust stellen dat dit toch wel een klein meesterwerkje is. Luister en geniet van een 14 minuten durend gedeelte uit Deel 1 van “Bajo El Reino De La Luna”.
Website: http://www.borjaruiz.com.

AKTUEEL
Blackfield – Open Mind
Van het album “Blackfield” (Snapper, 2004)

De muzikale duizendpoot Steven Wilson maakt bekend dat hij na de aankomende tour in februari stopt met zijn werkzaamheden voor Blackfield. De afgelopen jaren deed hij al een stap terug, maar door zijn eigen solo-werk en andere projecten heeft hij besloten om een punt achter dit samenwerkingsverband met Aviv Geffen te zetten. Vanavond eindigt de tour van Blackfield in Paradiso te Amsterdam en op het moment dat u dit hoort (!) staan beiden voor de laatste keer in deze setting op het podium. Steven Wilson maakte van tevoren al bekend dat de setlist door dit afscheid aangepast is. De eerste twee albums zullen ruimschoots aan bod gaan komen tijdens deze korte tour. Het project Blackfield blijft wel voortbestaan, met Aviv Geffen aan het roer.
Website: http://blackfieldmusic.com/.