• Sunday 25 May 2025 Show No. 1661

    NIEUW
    Cotoba - Syhi
    - Ice Sea
    Van "Sin Swims" (eigen beheer, 2025)

    In 2022 verscheen met "4pricøt" de eerste volledige CD van Cotoba. De Zuid-Koreaanse band bracht daarvoor en daarna ook enkele EP's uit, waaronder "Name Of The Seasons" in 2020. Onlangs verscheen "Sin Swims", de vijfde EP van het kwartet. In de vijf, samen amper 18 minuten klokkende tracks wordt op meeslepende wijze een poppy mengvorm tussen emo-, post- en mathrock vertolkt. Zangeres DyoN Joo heeft een heldere stem die in jubelende passages doet denken aan haar vrouwelijke collega’s van het Noorse Meer en Poolse Quidam. Tussen de wervelende opener "Syhi" en de korte afsluitende postrockclimax in het complexe, deels als duet gezongen slotnummer "Sin" komen echter ook diverse balladige passages, gevoelige gitaarsolo’s, rustig getokkelde gitaren en zoemende basloopjes aan bod. Dit maakt, zeker bij de verkorte versie van "Away Home", nieuwsgierig naar een volwaardige nieuwe plaat. Van "Sin Swims" draaien we het openingsduo "Syhi" en "Ice Sea".
    Websites:
    https://cotoba.bandcamp.com/track/ice-sea (nog niet geactualiseerd)
    https://www.facebook.com/bandcotoba/
    https://bangkokmusiccity.com/profile/cotoba/ .

    HERUITGAVE
    Gentle Giant - Interview (live)
    - Timing (live)
    Van "Playing The Fool: The Complete Live Experience" (Chrysalis, 1977 / Chrysalis/Alucard, 2025)

    Gentle Giants eerste officiële live-uitgave, de dubbel-LP "Playing The Fool", kwam uit in 1977. De titel was een knipoog naar "Playing The Foole In Wonderland", een van de bootlegs waarom de live-verrichtingen van de band reeds waren vastgelegd. Dan Bornemark, bekend van zijn band Green Asphalt en diverse Gentle Giant-tributes en -archiefprojecten, heeft voor de 2-CD/Blu-Ray-heruitgave van dit iconische live-album nieuwe mixen vervaardigd, waaronder een 5.1 surround en een Dolby Atmos-mix, die beide op de Blu-ray staat. De subtitel "The Complete Live Experience" verraadt dat op deze nieuwe heruitgave de gehele set die gedurende de vier opgenomen optredens in Europa werd gespeeld, te horen is. Op de LP-versie en latere CD-versies waren "Interview" en "Timing" van het kort daarvoor verschenen studioalbum "Interview" niet geselecteerd. Tevens staan de songs nu in de gespeelde volgorde. Zoals we ook bij andere Gentle Giant-rereleases al konden constateren, laten met name de multi-kanaalsmixen horen met wat voor unieke band we hier van doen hebben. De multi-instrumentalisten wisselden continue van instrument en lieten in diverse passages hun vocale genialiteit horen. Van de heruitgave hebben we de genoemde stukken "Interview" en "Timing" voor vanavond uitgekozen. Laatstgenoemde nummer gaat overigens over in een ruim vijf minuten durende vioolsolo, die destijds al quadrafonisch weerklonk in de concertzalen. Die solo vinden we echter niet zo spannend voor een stereo-radiouitzending.
    Websites:
    https://gentlegiantband.com/
    https://gentlegiantmusic.com/GG/Gentle_Giant_Home_Page
    https://www.facebook.com/gentlegiantband
    https://burningshed.com/store/gentlegiant/.

    ALBUM VAN DE MAAND
    Orkestr – Daytime (Reprise)
    Van “I” (Sound Effect Records, 2024)

    Orkestr uit Horst aan de Maas noemt zichzelf een spacerockband. Maar na beluistering van het debuut “I” vinden we dat die omschrijving wel erg beperkt. Het jonge kwartet heeft namelijk een vrij uniek geluid. We zouden het gebodene ook kunnen bestempelen als elektronische popmuziek. Zeker, er zijn invloeden van Pink Floyd te ontwaren, maar Orkestr is wel degelijk eigentijds door bijvoorbeeld de nodige knipogen naar het Franse Air en Britse shoegaze en New Wave. Oh en ja, “I” is een conceptalbum of beter gezegd een sciencefictionverhaal over een mijnwerker die door het winnen van een loterij een reis per ruimteschip naar een nieuwe planeet kan kopen, om zich daar te gaan settelen. Met dit gegeven snap je ook beter de lijn van het album dat zich als een soundtrack ontvouwt. En jawel, er zitten ook muzikale referenties naar de spacy synthmuziek van bijvoorbeeld Vangelis in, maar het is vooral de soms opvallend vette keyboardsound die dan weer aan een band als Archive doet denken. In “Touching From A Distance”, inclusief bassolo, horen we ook trekjes van het oude werk van The Cure. De Limburgers hebben een kleine vier jaar gewerkt aan dit werkstuk en vroegen kunstenaar Jan Janssen-Jenze om de muziek te voorzien van een animatiefilm. Daarnaast is er ook een mooi stripboek dat je bij de vinylversie krijgt, maar ook los is aan te schaffen. Zeker een mooie ontdekking deze band. Helaas hebben we dit vorig jaar verschenen album te laat ontdekt voor de jaarlijstjes. Het is lastig een nummer uit te kiezen omdat er zoveel moois op staat dat we willen laten horen en dat gaan we deze maand ook zeker doen. We hebben deze week gekozen voor “Daytime (Reprise)”.
    Websites:
    https://www.orkestr.nl/
    Bandcamp
    Facebook.

    HERUITGAVE & NIEUW
    Bernard and Pörsti – The Giants
    Oorspronkijk van het album “Gulliver” (Seacrest Oy, 2020)
    Bernard and Pörsti – Vuelo Sagrado
    Oorspronkelijk van het album “La Tierra” (Seacrest Oy, 2020)
    Samurai Of Prog, The – Lost Soul
    Bonustrack op box-editie van het album “Robinson Crusoe” (Seacrest Oy, 2021)
    Deze drie albums zijn nu samengebracht in Samurai Of Prog, The – “Omnibus 4: The Bernard & Pörsti Sessions” (Seacrest Oy, 2025)

    The Samurai Of Prog, opgericht in 2009, bestaat uit Steve Unruh uit de V.S., de Italiaan Marco Bernard en de Fin Kimmo Pörsti. Van dit internationale project verschenen maar liefst negentien albums in vijftien jaar, en daarnaast ook nog eens de nodige verzamelboxen. Vorig jaar gaven we nog aandacht aan de box “Omnibus 3”, nu is “Omnibus 4: The Bernard Pösti Sessions” verschenen. Deze 3CD-set bevat 3 albums die in 2020 en 2021 oorspronkelijk zijn uitgebracht onder de naam van Bernard and Pösti. Dit behoeft enige uitleg. Steve Unruh had vele verplichtingen waardoor hij de ander twee The Samuray of Prog-leden, die fulltime bezig waren met de band, niet bij kon bijbenen. Er lag ook nog genoeg op de plank om ontwikkeld te worden. Zo ontstond in 2020 het zijproject Bernard and Pösti, waaraan net als bij de albums van het moederproject de medewerking gezocht werd met vele collega-muzikanten en songschrijvers uit de wereldwijde progscene. Steve Unruh ontbrak hier dus als groepslid, hoewel hij wel kleine bijdragen aan die albums leverde. Uit respect voor Unruh hebben ze die albums niet onder de The Samurai Of Prog-naam uitgegeven, al staat die wél in het klein op de hoezen. Die drie albums waren al snel uitverkocht. Toen Steve Unruh in 2023 weer volledig bandlid werd, is er besloten om de albums opnieuw uit te geven in een boxset, maar dan tóch onder de naam The Samurai Of Prog. Net als de andere omnibussen is ook deze voorzien van bonusmateriaal. In totaal zijn vijf nieuwe nummers toegevoegd, bijna veertig minuten aan niet eerder uitgebrachte, in 2024 en 2025 opgenomen muziek.

    Nog even de drie albums uit deze box kort toegelicht:
    1. “Gulliver” (2020): dit album is gebaseerd op het beroemde boek “Gulliver's Travels” van de Ierse schrijver Jonathan Swift, uit 1726.
    2. “La Tierra” (2020): dit album verscheen een half jaar na “Gulliver”. Wat dit album speciaal maakt, is dat alle songs in het Spaans zijn.
    3. “Robinson Crusoe” (2021): dit album is gebaseerd op de beroemde roman van Daniel Defoe uit 1719.

    De muziek van de Samurai Of Prog is te omschrijven als knap uitgebalanceerde symfonische rock, die vol klinkt maar nooit bombastisch wordt. Wij gaan dit 1e uur afsluiten met drie nummers van de box, van elk album hebben we een track gepland. Het derde, “Lost Soul” is een nieuw toegevoegd bonusnummer van het album “Robinson Crusoe”. Het betreft een instrumental, gecomponeerd door van Mario De Siena, dat is afgerond door vaste Samurai-medewerker Rafael Pacha.
    Websites:
    https://www.seacrestoy.com/
    https://www.facebook.com/thesamuraiofprog .

    DESTIJDS GEMIST
    Haunt The Woods – Fever Dream
    – The Line Pt. II
    Van “Ubiquity” (Spinefarm / Universal, 2023)

    Afgelopen twee dagen vond in Maastricht het Midsummer Prog Festival plaats. Als we twee jaar geleden alle dagen hadden bezocht, hadden we al kennis kunnen maken met Haunt The Woods. Nu troffen we de Britse band voor het eerst als één van de support acts op het Marillion Weekend. Vooral door het meer intieme van de twee optredens die het kwartet daar gaf, werden we diep geraakt. Voor een flink deel debet daaraan waren de intense vocalen van Jonathan Stafford. De jonge Brit bestrijkt met zijn stem een groot spectrum, zowel qua dynamiek als notenbereik. Voor de hand liggende referenties zijn Jeff Buckley en Jasper Steverlinck in zijn Arid-tijd. Thuisgekomen werd meteen een CD-bestelling geplaatst en het tweede Haunt The Woods-album “Ubiquity” bereikte ons onlangs. Het valt bij beluistering op dat door de productie en de met extra strijkers en piano verrijkte arrangementen een behoorlijk ander geluid wordt neergezet dan in de concertzaal. “Ubiquity” is kleurrijk en belicht de verschillende kanten van de muzikale kunde, maar doet niet altijd recht aan de intensiteit van de live-performance die je in je hart raakt. Thuis heb je de innemende podiumpersoonlijkheid die Stafford ook is er natuurlijk ook niet bij. “The Line Pt. II”, met gevoelvolle gitaarsolo en sterke opbouw naar climax, benadert de live-versie van de groep uit Devon & Cornwall nog het meest. De stootkracht van “Fever Dream” is in de studio ook goed getroffen, maar dan wel met flink wat extra productiebombast, want het misschien juist wél meer proggy maakt. Dat is aan u om te oordelen. Daar we deze groep tot nu toe genegeerd hebben, halen we de 'schade' in met de genoemde twee tracks van “Ubiquity”.
    Websites:
    https://www.hauntthewoods.com/
    https://www.facebook.com/hauntthewoodsofficial/ .

    HERUITGAVE
    Stepps – If I Knew
    – Step Up Behind
    Van “Waltz For Tiger Joe” (EMI Custom Records, 1976 / Merry Go Round, 2023)

    Voordat Stepps (met dubbel 'p') een feit was, had de Australische groep al diverse naamswijzigingen ondergaan. Keyboardspeler Oleg Ditrich en bassist Michael Vidale richtten in 1973 Aragorn op, waarna in vijf jaar tijd gedaantewisselingen naar Bedtime Story, Snakes Alive, Original Steps, Stepps en Stepps2 plaatsvonden. Het schijnt dat van al die groepen ook nog eens goede opnamen zijn vastgelegd, want Vidale's vader was studio-eigenaar en hijzelf studio-engineer-in-opleiding. Toch zullen maar weinigen van u iets in de kast hebben staan van genoemde groepen, daar die opnamen op z'n best in LP-vorm met een oplage van 50 stuks(!) beschikbaar werden gemaakt. Daarom is het fijn dat het Zuid-Koreaanse heruitgavelebel Merry Go Round de handschoen heeft opgepakt en CD's met materiaal van Aragorn, Snakes Alive en Stepps heeft uitgebracht. Het is ons nu gelukt van laatstgenoemde band de CD tegen een redelijk normale prijs vanuit het verre oosten naar Twente te krijgen, nadat we eerder met dank aan een YouTube-opname enthousiast waren geworden over hetgeen Stepps te bieden had. Dit betreft namelijk een vijftal zeer onderlegde muzikanten die muziek produceerden die laveerde tussen op de Canterbury Scene gebaseerde prog en jazzrock. De elastische stembanden van zangeres/percussioniste Bernie Morgan verhogen het jazzy gehalte ietwat. Er is veel ruimte voor het elektrische pianospel van Ditrich en de eveneens jazzy (elektrische) gitaarpartijen van Ian Hildebrand blijken vaak behoorlijk virtuoos. Dat geldt zeker voor zijn lange solonummer “Cumulus” dat, ondanks dat het bijzonder knap spel op akoestische gitaar laat horen, in vorm detoneert tussen de bandnummers. Een goede keus om het deels Happy The Man-getinte “Step Up Behind”, dat om raadselachtige redenen afviel voor de LP in 1976 vóór “Cumulus” op de CD te zetten. De CD biedt sowieso waar voor je geld, want dan volgen nog vier instrumentale nummers van vóórdat Morgan toetrad, waardoor de CD klokt op bijna 5 kwartier. Dat waren de jaren zónder de extra 'p', waarbij de muziek wat meer richting die van Soft Machine van begin jaren 70 neigt. Verwar dit dus niet met de Amerikaanse fusiongroep die later Steps Ahead ging heten. Nadat Stepps2 uiteen viel bleven de leden op verschillende manieren actief in de muziekwereld. Drummer Ralph Cooper dook nog even op in een bezetting van Ayers Rock, waar we een maand geleden nog muziek van draaiden. Ook was hij actief in Sebastian Hardie-offshoot Windchase en vooral Air Supply. Wij gaan luisteren naar “If I Knew” van de oorspronkelijke LP en de genoemde outtake “Step Up Behind” met tegen het eind een flitsende Moogs-solo van Ditrich, die aansprekend weerwoord krijgt van Hildebrands gitaar.
    Websites:
    https://www.freemotion.com.au/stepps.htm
    https://www.discogs.com/release/25684117-Stepps-Waltz-For-Tiger-Joe .

    LIVE-TIP
    Oak - London
    Van "The Third Sleep" (Karisma Records, 2025)

    November 2022 verscheen het derde album van Oak, "The Quiet Rebellion Of Compromise". Uit interviews in die periode bleek dat de Noorse band door vertraging in het uitbrengen ervan toen al werkte aan een opvolger, simpelweg door de overvloed aan geschreven materiaal. Toch heeft het nog tweeënhalf jaar geduurd eer dat vierde album onder de titel "The Third Sleep" vorige maand het licht zag. Muzikaal en qua onderwerpen is te horen dat dit werkstuk in het verlengde ligt van de donkere en intense voorganger, waarop zanger/toetsenist Simen Valldal Johannessen zijn worsteling met depressies en zijn mentale toestand met ons deelde. Dat komt op "The Third Sleep" ook weer terug, maar daar waar de muziek op "The Quiet Rebellion Of Compromise" behoorlijk beklemmend was, is de sfeer op "The Third Sleep" gelukkig iets warmer. Toch lijkt in het afsluitende tweeluik “Borders” / “Sensory Overload” dan toch het grote zwarte gat weer op te doemen. Oak blijft een bijzondere mengeling bieden van de opvallende zangstem Valldal Johannessen, de spannende ritmische uitwisseling tussen echte drums en elektronische elementen en het bij vlagen best lichtvoetig gitaarwerk. Vorige maand debuteerde het album al bij Xymphonia met de songs “Run Into The Sun” en “Shapeshifter”. Dit keer aandacht voor "London", het kortste nummer van de plaat waarin genoemde elektronische elementen vooral in het intro goed waarneembaar zijn. Oak is trouwens als 'special guest' van Bjørn Riis in oktober twee keer live te aanschouwen in Nederland: 17 oktober in de Cacaofabriek in Helmond en 18 oktober in Poppodium Boerderij in Zoetermeer.
    Websites:
    https://www.facebook.com/oakinoslo/
    https://oakinoslo.bandcamp.com/album/the-third-sleep
    Opmerking: de officiële website https://oakinoslo.com/ is niet meer in de lucht; het account is verlopen.

    MONUMENT
    Wally - The Reason Why
    Van "Valley Garden" (Atlantic, 1975)

    Steelgitaar, viool, toetsen en meerstemmige vocalen vormden allemaal onderdelen van de sound van Wally, waardoor je bij allereerste kennismaking denkt van doen te hebben met een Noord-Amerikaanse band. Die aanname wordt nog eens extra versterkt doordat de eerste Wally-albums uitbracht werden door het gerenommeerde Atlantic. De waarheid is dat Wally uit het Noord-Engelse Yorkshire kwam, net iets ten noorden van Leeds. De band deed in 1973 mee aan een talentenshow van Melody Maker, met The Old Grey Whistle Test-presentator Bob Harris als één van de juryleden. Het was dan ook Harris die dat Atlantic-contract wist te regelen én samen met niemand minder dan Rick Wakeman het debuutalbum produceerde, dat in 1974 uitkwam. Een jaar later was er al een opvolger in de vorm van “Valley Garden”. Helaas verbrak Atlantic in 1976 het contract, waarna Wally uiteenviel. Zoals zovele groepen, kwam ook Wally in de 21ste eeuw weer bijeen. In 2009 werd een reünieconcert gegeven, dat werd vastgelegd op CD en DVD en een jaar later verscheen er zowaar nieuwe materiaal. Daarna werd het weer stil. Zoals gezegd, de band had een onmiskenbare Noord-Amerikaanse sound: een soort kosmische countryrock met proginvloeden, waarin veel ruimte was voor prachtige gitaarspel, vocale harmonieëen en elektrische viool. Na het debuut was toetsenist Nick Glennie-Smith toegetreden. We zouden hem in de jaren 80 nog weer tegenkomen in de band van Roger Waters en hij heeft tegenwoordig de muzikale leiding bij de concerten van Hans Zimmer. Door Glennie-Smiths inbreng is “Valley Garden” iets symfonischer, wat helemaal tot uiting komt in de epic “The Reason Why". Dat stuk verhaalt over de gebeurtenissen rond de aanval van de Lichte Brigade van het Britse leger in de Krimoorlog (1853-1856). Dat bleek een regelrechte zelfmoordmissie bleek te zijn, maar werd in de jaren erna geromantiseerd als een ultieme heldendaad in o.a. een gedicht van Alfred Tennyson. Wally trok in deze meer dan 18 minuten lange compositie alle registers open. Hoewel Wally door velen wordt beschouwd als niet meer dan een voetnoot in de geschiedenis van de progressieve rock, is “The Reason Why” een prachtig muzikaal monument.
    Websites:
    https://www.progarchives.com/artist.asp?id=3536.