• Christian Bekhuis

  •  
    • Top 2024:
    Dit jaar was voor mij om allerlei redenen een beetje een lastig muzikaal jaar. Ik hoorde een groot deel van het jaar weinig nieuwe muziek die mij enthousiast maakte, laat staan me daadwerkelijk wist te verrassen. Uiteindelijk ging er toch een iets andere muzikale wind waaien, maar als ik mijn lijstje zo overzie, kwamen de hoogtepunten toch met name van gevestigde namen en waren er maar twee echt nieuwe ontdekkingen.
  •  
    • 1. Big Big Train - “The Likes Of Us” (InsideOut/Sony Music)
    2. Brøter, Arild - “A Spectre Of Sounds” (Apollon Records)
    3. Frost* - “Life In The Wires” (InsideOut/Sony Music)
    4. Nixon, Andy - “The Waterline” (eigen beheer)
    5. Public Service Broadcasting - “The Last Flight” (So Recordings)
    6. Twenty Committee, The - “The Cycle Undone” (eigen beheer, eind 2023)
    7. Semkina, Marjana - “Sirin” (Dead Victorian Girl Records (= eigen beheer))
    8. Gilmour, David - “Luck And Strange” (Sony Music)
    9. Rubber Tea - “From A Fading World” (Tonzonen Records)
    10. Croft, Benjamin - “We Are Here To Help” (eigen beheer)

    Eervolle vermelding: Solstice - "Return To Cropredy" Bluray/CD (Progrock.com's Essentials)

  • 1. Big Big Train - “The Likes Of Us” (InsideOut/Sony Music)
    Deze band, die we anno 2024 nu echt een multinational mogen noemen, stond voor de taak om een album uit te brengen dat zowel een frisse herstart moest markeren als recht zou doen aan hetgeen de band al die jaren met wijlen zanger David Longdon had opgebouwd. Live hadden we al kennis gemaakt met diens opvolger Alberto Bravin, zodat we wisten dat het op dat front goed zat, maar dat deze ook net als Longdon in staat blijkt om ook qua songschrijven een sterke bijdrage te leveren is bijna miraculeus te noemen. “The Likes Of Us” is een album waar de emotie vanaf druipt.
    Websites:
    https://www.bigbigtrain.com/
    https://insideoutmusic.bandcamp.com/album/the-likes-of-us-24-bit-hd-audio
    https://www.facebook.com/bigbigtrain

    2. Brøter, Arild - “A Spectre Of Sounds” (Apollon Records)
    De Noorse drummer/producer Arild Brøter kennen we voornamelijk van zijn band Pymlico, die hij na een vet symfonisch begin langzamerhand richting een stijl leidde die we het beste kunnen omschrijven als jazzfusion. Dit jaar kwam hij echter redelijk onverwacht met een solo-album, waarop hij muziek bewerkt uit een breed scala aan James Bond-films, een andere passie van hem. Bijgestaan door veel van zijn Pymlico-collega’s resulteerde dat in een zeer aanstekelijk, symfonisch rockalbum waar het plezier van afstraalt.
    Websites:
    http://www.aspectreofsounds.com/
    https://arildbroter.bandcamp.com/album/a-spectre-of-sounds
    https://www.facebook.com/arildbrotermusic
     

    3. Frost* - “Life In The Wires” (InsideOut/Sony Music)
    Conceptdubbelalbums zijn een gevaarlijke exercitie maar het Britse Frost*, onder leiding van Jem Godfrey, slaagt met vlag en wimpel met “Life In The Wires”. Een verhaal doordrenkt met herkenbare moderne elementen (desinformatie, hoe 'social media' als wapen worden gebruikt, de opkomst van A.I.) waarin we een dystopische nabije toekomstvisie terug horen, dat alles ingebed in die typische, bij vlagen duizelingwekkende Frost*-sound. Maar Godfrey heeft met de jaren geleerd om goed te doseren en genoeg rustpunten in te brengen. Een mooi luisteravontuur!
    Websites:
    https://frost.life/
    https://www.lifeinthewires.com/
    https://www.facebook.com/frostlife
     

    4. Nixon, Andy - “The Waterline” (eigen beheer)
    In een tijdsbestek van 10 jaar maakte de Britse zanger/gitarist Andy Nixon samen met toetsenist Pete Riley onder de naam Freedom To Glide vier sterke conceptuele albums over de grote oorlogen gedurende de 20ste eeuw. Nixons eerste solo-album “The Waterline” heeft een beduidend meer persoonlijke insteek. Hij liet zich namelijk inspireren door de rol die de zee in zijn leven speelde en speelt, waarbij je moet bedenken dat hij is opgegroeid in de kustplaats Sunderland. Het album heeft daardoor nog meer een singer-songwriterinsteek dan het materiaal van Freedom To Glide en bij vlagen hoor je een sfeer die doet denken aan David Gilmours “On An Island”. Het is met name die sfeer die maakt dat het wel mijn meest gedraaide album van het afgelopen jaar is. Het is simpelweg een albumwaar voor ik bijna altijd wel in de stemming ben om naar te luisteren.
    Websites:
    https://andynixon.bandcamp.com/
    https://andynixonhq.com/
    https://www.facebook.com/AndyNixonMusic/

    5. Public Service Broadcasting - “The Last Flight” (So Recordings)
    Van jongs af aan was ik altijd al gefascineerd door verhalen uit de geschiedenis van de luchtvaart. Het verhaal van Amelia Earhart, haar bijzondere verrichtingen als pilote in de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw en haar verdwijning tijdens haar poging om de eerste pilote te zijn die de wereld rond heeft gevlogen, was dus ook niet helemaal nieuw voor mij. Maar het maakte wel dat ik uitermate gegrepen werd door het album “The Last Flight” van de concept(post)rockband Public Service Broadcasting. Het helpt dat het ook nog eens het rijkst gearrangeerde album is van deze Britten en bovendien hun eerste waar ook nog eens een paar echte songs op staan, ter afwisseling van hun zeer herkenbare instrumentale tracks. Wat mij betreft hun beste album tot nu toe.
    Websites:
    https://publicservicebroadcasting.net/
    https://www.facebook.com/PUBLICSERVICEBROADCASTING

    6. Twenty Committee, The - “The Cycle Undone” (eigen beheer, eind 2023)
    Officieel een album uit 2023 maar omdat het in december verscheen, neem ik het zonder enige schroom mee in mijn jaarlijst van 2024. Het was een album dat wel wat luisterbeurten nodig had, maar dat uiteindelijk behoorlijk onder mijn huid ging zitten. Het is een knap in elkaar gezet en gelaagd dystopisch sciencefiction-conceptwerkstuk, waarop we prachtige symfonische rock horen, die af en toe wel wat weg heeft van de muziek van Steven Wilson, The Flower Kings of Vienna Circle, maar ook (door de klassieke invloeden) van Advent. En net als laatstgenoemde, eveneens Amerikaanse band voegt de The Twenty Committee prachtige vocale harmonieën toe aan de arrangementen. Dit was denk ik wel de grootste verrassing van het afgelopen jaar.
    Websites:
    https://thetwentycommittee.bandcamp.com/album/the-cycle-undone
    https://www.facebook.com/TheTwentyCommittee/

    7. Semkina, Marjana - “Sirin” (Dead Victorian Girl Records (= eigen beheer))
    De in het Verenigd Koninkrijk wonende Russische muzikante maakt al jaren intrigerende muziek, zowel als onderdeel van het duo Iamthemorning als ook solo. Gesteund door trouwe fans die haar werk via crowdfunding financieren, werkte ze gestaag aan haar tweede solo-album waarbij muziek en artwork een prachtig geheel vormen. Muzikaal is het niet verrassend wat ze brengt, hoewel er op dit album wel bij vlagen een welkom steviger randje opduikt, hetgeen voor een frisse accentwijziging zorgt in haar verzorgde klassieke kamerprog. Websites:
    Website:
    https://www.facebook.com/marjanasemkina/
    https://www.patreon.com/marjanasemkina
    https://marjanasemkina.bandcamp.com/

    8. Gilmour, David - “Luck And Strange” (Sony Music)
    Tja, wat moet je nog zeggen over één van de beste gitaristen die ik ooit heb gehoord? Nou, bijvoorbeeld dat diens vijfde solo-album “Luck And Strange” mij aangenaam verrast heeft. “On An Island” (2006) vind ik nog steeds een prima album, hoewel ik tegenwoordig liever luister en kijk naar de live-versies zoals opgenomen tijdens de toernee die op dat album volgde. Opvolger “Rattle That Lock” wist me echter niet zo te bekoren maar “Luck And Strange” deed mij echt opveren. Het songmateriaal en de productie heeft wat meer pit, naar we mogen aannemen onder invloed van de ‘jonge’ alternatieve producer Charlie Andrew. Prima plaat die vooral ook in de Blu-ray-versie een genot is om naar te luisteren.
    Websites:
    https://www.davidgilmour.com/
    https://www.facebook.com/davidgilmour/
     

    9. Rubber Tea - “From A Fading World” (Tonzonen Records)
    Opvallend voor mij is dat, afgezien van het album van Arild Brøter, er geen enkel ander album uit de Scandinavische landen in mijn top 10 staat. De trilogie van The Chronicles Of Father Robin had er misschien wel in gemoeten maar moest uiteindelijk wijken voor een album dat een sfeer heeft dat regelmatig wel diezelfde melancholische, sepia-getinte, sfeer heeft die wel van zovele bands uit deze streek kennen: “From A Fading World” van het Duitse collectief Rubber Tea. Wat dit album ook nog eens extra bijzonder maakt is dat er de nodige Canterbury-invloeden, door het gebruik van diverse blaasinstrumenten, worden ingebracht. Niet altijd een even makkelijk album maar uiteindelijk wel een zeer bevredigend muzikaal geheel met ook hier weer een verontrustende boodschap voor de wereld waarin we leven.
    Websites:
    https://rubbertea.de/
    https://rubbertea.bandcamp.com/album/infusion
    https://www.facebook.com/rubbertea
     

    10. Croft, Benjamin - “We Are Here To Help” (eigen beheer)
    Dit album was ook één van de echt aangename verrassingen van het afgelopen jaar. Muzikale veteraan Benjamin Croft, voornamelijk actief in de Britse jazzscene maar ook als sessie-muzikant, weet grote namen om zich heen te verzamelen. Die komen deels uit de jazzrockhoek (Frank Gambale, Stuart Hamm en Mike Stern), maar hij strikte ook muzikanten die van alle markten thuis zijn (Greg Howe en Simon Phillips) en tevens spelers die toch met name geassocieerd worden met stevigere muziek zoals Marco Minneman, Billy Sheehan en Jeff Scott Soto. Croft houdt ze allemaal goed in het gareel geholpen door sterke composities waarin genoeg ruimte voor ze is om hun kunnen tentoon te spreiden. Maar het is misschien wel zijn eigen spel, geïnspireerd door jeugdhelden Keith Emerson en Rick Wakeman, dat de meeste indruk maakt.
    Websites:
    https://www.benjamincroftmusic.com/
    https://www.facebook.com/BenjaminCroftMusic/